De infantilisering van vrolijk rechts
door Rob Woortman
(1)
Bijna gniffelend merkten de meisjes van Goedemorgen Nederland (WNL) op dat de doorsnee Nederlander (daar valt rechts tegenwoordig op) niet wist waarom wij Pasen vierden. Dat hadden zij beter na kunnen laten, want nog niet zo heel lang geleden vroegen zij zich af wie toch die uil van Minerva was. Het symbool van wijsheid bleek aan deze dames niet besteed. Dat bleek nog eens te meer toen zij na de brand in de Notre Dame een tekening lieten zien van Quasimodo die zijn kerk troostend omarmt. ‘Goed, he’, sprak een van de presentatrices, ‘de gebochelde van Walt Disney beschermt zijn kerk.’ Ach, Victor Hugo is al lang dood en lezen hoort niet meer tot onze cultuur: Donald Duck die kennen wij nog wel.
Als dit het culturele erfgoed van vrolijk rechts is, houd ik mijn hart vast. Naar een goede vriend en oud-student van mij, die onder het pseudoniem Erik Heiden in de jaren zeventig protestdichtjes schreef, parafraseer ik:
Hier rust het Nederlandse volk
Het was niet de pest of de tering
Maar verregaande infantilisering
Johan van Oldenbarnevelt
(2)
De meiden van Goedemorgen Nederland lieten zich deze morgen weer van hun beste zijde zien. De een struikelde over de naam Johan van Oldenbarnevelt. Nadat zij tot drie keer toe een vergeefse poging waagde de naam goed uit te spreken, zei haar mede-presentatrice zonder enige spot: ‘Ja, het is ook wel een moeilijke naam.’ Maar de verbijstering sloeg helemaal bij mij toe toen daarop een deskundige ten tonele werd gevoerd die wist te vertellen dat Van Oldenbarnevelt niet zo bekend was geworden in de geschiedenis omdat hij in stilte vanuit Den Haag opereerde. Had ik het laatst niet over de infantilisering van vrolijk rechts. Dit was weer het perfecte voorbeeld.
Over Van Oldenbarnevelt is veel bekend en het zwerft van de deskundigen op het gebied van deze grote Nederlander, die vandaag precies 400 jaar geleden onthoofd werd. Een politieke executie die Maurits nodig vond om de oorlog tegen Spanje nieuw leven in te blazen. Johan werkte volgens de deskundige als politicus en liet de oorlog over aan Maurits. De feiten willen dat Johan direct betrokken was bij de slag bij Nieuwpoort, de list met het turfschip van Breda bedacht (uitgevoerd door Maurits). Daarnaast was hij de grondlegger van de VOC en beschouwde de onderneming aanvankelijk als een oorlogsmachine. Later kwam hij tot ergernis van Maurits met Spanje tot overeenstemming voor het twaalfjarig bestand: West-Indië voor Spanje en Oost-Indië voor de Republiek.
‘Een onopvallende politicus die zijn werk in stilte deed.’ Hoe haalt de man het in zijn hoofd. Maar ik begrijp het wel, dit soort deskundigheid sluit naadloos aan bij het intellectuele niveau van het programma. Nogmaals variërend op Eric Heiden (Frank Scheffer):
Hier rusten de deskundigen van vrolijk rechts
Het was niet de pest of de tering
Maar verregaande infantilisering
Klik hier voor het dagboek van Van Oldenbarnevelt
[overgenomen van Facebook]
RSS
Facebook
Twitter
