De hang naar Zwarte Piet en andere oude symbolen vraagt om meer dialoog
door Peter Giesen
‘Zij is een stinkhoer! Hoer van de zwarten!’, riep PSV-supporter Jan vorig weekend naar een anti-Zwarte Piet-activist. Hij heeft er helemaal geen spijt van, zei hij tegen Omroep Brabant. Hij zou het zo weer doen. Alles voor de kinderen.
Welkomstorkest / foto Aart G. Broek
Menige tv-kijker zag het verbijsterd aan. Hoe kon de bescheiden figuur van Zwarte Piet zoveel agressie losmaken, zoveel lust tot geweld en onbeschaamd racisme?
Het heeft iets surrealistisch, deze verbeten strijd om een fictieve figuur. Toch hoeft hij niet te verbazen. De cultuurstrijd die de westerse wereld in zijn ban heeft, draait behalve om de werkelijkheid minstens zo sterk om symbolen, verhalen en gevoelens. De ban op moslimreizigers van de Amerikaanse president Trump, de antisemitische campagne tegen de Hongaars-Amerikaanse miljardair Soros, de weigering van rechtse Franse burgemeesters om moslimleerlingen in de schoolkantine een vervanger voor varkensvlees te serveren – het zijn symbolische maatregelen om te laten zien wie de baas in ‘eigen’ land is. Zelfs de Brexit was geen doortimmerd plan, maar een symbolisch verhaal om het land weer van ‘ons’ te maken.
Lees hier verder op de website van de Volkskrant, 23 november 2018
RSS
Facebook
Twitter
