De duivel is zwart
door Raoul de Jong
De indiaanse overgrootmoeder van wie ik (naast mijn Nederlandse moeder) mijn blauwe ogen heb, is haar hele leven katholiek geweest. Daarom ging ik naar de zondagsmis in de grote, houten Sint Petrus en Pauluskathedraal in Paramaribo.
Karel Choenni draagt de mis op in de RK Kathedraal van Paramaribo. Foto © Michiel van Kempen
Op het bankje voor me zaten drie gapende, donkere jongens in laaghangende broeken. Naast me een chique, bejaarde vrouw, net als ik met indiaans bloed. De priester, de beelden, de mensen op de schilderijen en de pater die achterin de kerk begraven ligt, waren wit. „Wel vreemd dat alle heiligen hier blanke mensen zijn”, fluisterde ik tegen mijn buurvrouw. „Ja”, lachte ze, „en de duivel is zwart!” „Rood toch?” vroeg ik. Rood-zwart, zei zij. Dus eigenlijk: een rode neger. Dat is hoe mensen met mijn kleur hier worden genoemd.
Lees hier verder in NRC Handelsblad, 1 februari 2016
RSS
Facebook
Twitter
