blog | werkgroep caraïbische letteren

De Blik van de Ander

Culturele toe-eigening. Afgelopen jaar speelde dit thema een belangrijke rol in het literaire debat: ‘Huidskleur was hot.’ Abdelkader Benali legt uit wat er speelde en wat de rol van identiteit zal zijn in 2017.

door Abdelkader Benali

 

Niemand is een onbeschreven blad. We zijn getekend door onze afkomst, sekse, opleiding, klasse en karakter. We zijn op een bepaalde manier getekend door onze huidskleur, of preciezer gezegd: de mate waarin onze huidskleur afwijkt van wat de maatschappelijke norm is, bepaalt hoe we worden benaderd, bekeken en gewogen. Verhalen van gekleurde hoog- en laagopgeleiden, vrouwen en mannen, hebben allemaal als kern dat huidskleur de verhouding tot de ander bemoeilijkt – ze tonen hoe de huidskleur voor verwarring en uitsluiting zorgt.
Huidskleur

In 2016 is huidskleur hot geworden; wat er niet leek te zijn, zet nu alles op scherp. Inmiddels is het zelfs zo dat iemand er als een moslim uit kan zien. Moslim is onderdeel van de kleurkaart geworden.

 

mizai-koby

Circusartieste Mizai Koby

Ik heb me altijd verbaasd over de afwezigheid van het thema Kleur in de Nederlandse letteren. We moeten naar de VS kijken voor boeiende romans, als Invisible Man (1952) van Ralph Ellison – een zwarte man in wit Amerika. Een van de beste romans waarin de politieke consequenties van de huidskleur inzichtelijk worden gemaakt, is The Human Stain (2000) van de joodse schrijver Philiph Roth. Het is niet verrassend dat de roman is geschreven door een auteur bij wie culturele en religieuze identiteit door het werk stroomt.

.
Lees hier verder in de Volkskrant van 30 december 2016

1 comment to “De Blik van de Ander”

  • Huidskleur is idd over de hele wereld een issue, waarbij algemeen geldt: hoe lichter, hoe beter/hoger/gewenster. Op vrijwel elke Mexicaanse bruiloft wordt wel een opmerking gemaakt over het werken aan je kleur, verbetering van je ras, mejorar la raza (dus minder bruin, witter), in Suriname schijnt dat ook zo te zijn, de bosnegers daar staan dan weer lager dan de lichtere stadscreolen. De Javaanse vorsten, prinsen en prinsessen zijn veel lichter van kleur dan de gemiddelde javaan, how come? Zowel blanke als zwarte kinderen in poppentesten, zowel in die van 1947 als die van nu, vinden de zwarte poppen stouter, dommer etc dan de witte. Ja, maar wat kan daar nu toch achter zitten?? En waarom zijn de mensen in Europa vanaf ca 20.000 jr geleden, steeds blanker geworden? Ik zou het niet weten, wie wel? je kunt met het handvest van de rechten van de mensen in de hand wel beweren dat huidskleur er niet toe doet, maar dat helpt je niet, want discriminatie op huidskleur is er gewoon wel, staat zelfs in de bijbel al, in het Hooglied van Salomon:” Want ook al is mijn vel dan zwart, zie ik er soms niet prachtig mooi uit???” Ik vind zwarte modellen voorop een modeblad trouwens wel heel mooi, maar wie ben ik, in mijn eentje???

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter