blog | werkgroep caraïbische letteren

De beklemmende witheid van Zomergasten

door Sander Philipse

[fragment] Zo’n brede vorming ontbreekt bij een groot deel van hoogopgeleid wit Nederland. Niets James Baldwin, Gloria Wekker of Kimberlé Crenshaw, niets postkolonialisme, niets theoretische kennis van antiracisme, niets begrip van machtsverhoudingen en onderdrukking. We mogen al blij zijn als iemand drie zinnetjes uit de laatste populaire documentaire over een zwarte Amerikaan heeft onthouden.

Wil wit, progressief Nederland die diversiteit ooit meer dan een abstract, theoretisch, feelgood ideetje laten zijn, dan moet dat beginnen bij het integreren van de eigen leefwereld, de eigen denkramen, de eigen intellectuele achtergrond, en niet slechts neerkijken op racistische Wilders-stemmers. Dan moet het vanzelfsprekend zijn dat je vriendenkring niet spierwit is, dat je werkt met een divers team, dat je mediaconsumptie enige kleur bevat, dat je intellectuele achtergrond niet slechts uit teksten van witte mensen bestaat, dat je je kennis niet alleen van mannen haalt. Dan moet het vanzelfsprekend zijn dat je reflecteert op wat je presenteert, op wat je weet, en op waar je dat vandaan haalt. Dan moet je doorhebben dat deze zomergastenavonden zo ontzettend wit zijn.

 

Lees hier verder op One World, 28 augustus 2017

 

Printscreen van Zomergasten, VPRO

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter