blog | werkgroep caraïbische letteren
0
 

De ambassadeurs van Suriname 1975-2020

Met de staatkundige onafhankelijkheid in zicht 45 jaar geleden, werd een aanvang gemaakt met het opzetten van een eigen diplomatiek korps onder leiding van eigen Surinaamse ambassadeurs. Na de publicatie van Een glimp van de Surinaamse buitenlandse politiek: 1975-2015  in 2016, heeft drs. Rudie Alihusain nu zijn nieuwste publicatie: De Ambassadeurs van Suriname 1975-2020.  In deze publicatie presenteert hij een overzicht van alle ambassadeurs die ons land tot heden gediend hebben.

Tot september 2020 is dit een aantal van 96 (73 mannen en 23 vrouwen).

In de publicatie zijn behalve de statistieken, ook achtergronden van vele ambassadeurs belicht en het geheel is opgeluisterd met foto’s van deze diplomatieke vertegenwoordigers van onze republiek. Informatief zijn ook de artikelen gepubliceerd door drs. Alihusain die ook onderdeel vormen van deze publicatie. In de addendum wijdt Alihusain aandacht aan de begindagen van onze diplomatieke dienst: “In de eerste helft van 1975 riep de toenmalige Surinaamse regering onder leiding van Henck Arron via advertenties belangstellenden op voor een functie in de diplomatieke dienst, die na de onafhankelijkheid later in dat jaar zou worden opgezet. Gevraagd werd naar kandidaten, die onder anderen, een universitaire opleiding hadden afgerond en geen veroordelingen op hun naam hadden staan. De kandidaten werden eerst onderworpen aan een schriftelijk examen dat was toegespitst op kennis van vreemde talen. De geslaagden van dit examen, verschenen daarna voor het mondelinge gedeelte, dat werd afgenomen door een daartoe speciaal ingestelde commissie onder leiding van de toenmalige president van het Hof, Mr. O. van der Geld.”
‘….Deze gevolgde werkwijze laat duidelijk zien dat Henck Arron – in tegenstelling tot de latere leiders –  niet gehandeld heeft alsof hij de wijsheid in pacht had om zelf kandidaten te selecteren voor de buitenlandse dienst…” In het opleidingsprofiel van de Surinaamse ambassadeurs blijkt  dat de meerderheid (66.7%) academici zijn waarvan 53.1% juristen. Veelal was er een korte diplomaten cursus of training gevolgd, terwijl 10.4% een langere (volwaardige) diplomaten opleiding heeft gevolgd. Het percentage ambtenaren dat benoemd werd tot ambassadeur is 14.6% terwijl uit de private sector het 8.3% is. 

De meeste ambassadeurs werden benoemd in de leeftijdsklasse van 51-55 jaar en de kleinste groep tussen de 31 en 35 jaar.  De oudst benoemde man tot ambassadeur was 69 jaar en de jongste 34 jaar, terwijl bij de vrouwen het 66 jaar om 35 jaar is. De gemiddelde leeftijd van de Surinaamse ambassadeur bij benoeming is 50.5 jaar. Rudie Alihusain (1948) studeerde culturele antropologie/niet-westerse sociologie met als specialisatie Zuid- en Zuid-Oost Azië, aan de Gemeentelijke Universiteit  in Amsterdam, tegenwoordig Universiteit van Amsterdam. Na afronding van zijn studie keerde hij terug naar Suriname waar hij in dienst trad van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling als leraar Sociologie op het J.C. Dr. de Miranda Lyceum en de Algemene Middelbare School (AMS); later was hij ook verbonden als deeltijdsdocent Ontwikkelingssociologie aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname.

In 1981 rondde hij succesvol de de ‘Diplomaten opleiding voor Junior Diplomaten’ in Paramaribo af; hij trad daarna in dienst van het ministerie van Buitenlandse Zaken waar hij in verschillende functies werkzaam is geweest. Na afloop van zijn verblijf in de Gordel van Smaragd ontving hij van het vorstenhuis van Surakarta Solo de eretitel van Prins Kangjen Raden Harya Kusumoadinagoro. In 2007 nam hij op eigen verzoek ontslag uit de overheidsdienst.

Met deze jongste publicatie van Alihusain draagt hij andermaal bij aan het vastleggen van niet alleen data maar ook historische feiten, in dit geval van de ontwikkeling van het Surinaams diplomatiek korps. De publicatie is zeker een aanrader voor al diegenen die belangstelling hebben voor de diplomatie en zeker voor die beleidsmakers die streven naar een voortgaande groei en verbetering van dit belangrijk instrument van onze buitenlandse politiek.
De passage: ‘…Zoals wij geen schip onder commando plaatsen van iemand die niet geschoold is in navigatie, of een leger onder bevel van een generaal zonder militaire training, zo moeten wij de buitenlandse dienst niet plaatsen in handen van individuen, die geen kennis hebben van de verschillende aspecten van de diplomatie…’
evenals: ‘… In December 2017 werd het Suriname Diplomaten Instituut opgericht. Of dat een einde zal maken aan de benoeming van diplomaten door politici moet worden afgewacht. …’, benadrukken het belang dat Alihusain toekent aan het (wederom) professionaliseren van ons Surinaams ambassadeurs korps.
Aldus enkele van de constateringen uit het analytisch onderzoek van Alihusain. Onze 45e Onafhankelijkheidsdag is een geschikt moment om deze informatie goed tot ons te laten doordringen.


De publicatie zal zeer spoedig verkrijgbaar zijn in de boekhandel.
Stichting Suriname Institute for Applied Diplomacy

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter