Dagblad de Ware Tijd wil een boek verbieden
door Jaap Hoogendam
Boekhandel Vaco en onze uitgeverij hebben een deurwaarder op bezoek gehad met een advocatenbrief waarin de Ware Tijd en hoofdredacteur Meredith Helstone ons commanderen een boek uit de handel te halen en waarin ze aankondigen naar de rechter te gaan. Zeer opmerkelijk dat een krant de vrijheid van drukpers wil aantasten. Wat is er aan de hand ?
In de pas verschenen derde druk van de reisgids voor Suriname Buitenkansjes schreef ik op pagina 22 het volgende stukje over Surinaamse kranten :
“Er zijn vier kranten, namelijk de drie ochtendbladen Times of Suriname, de Ware Tijd en Dagblad Suriname en de avondkrant De West. Er is persvrijheid, maar die wordt niet optimaal gebruikt. De Times is van een Surinaamse Berlusconi, die de krant gebruikt als kruiwagen voor zijn bedrijven. Hij steunt de NDP van Bouterse omdat hij daar voordeel van heeft. De Ware Tijd is ook een Bouterse blaadje. Als hoofdredacteur Meredith Helstone de president ontmoet begint ze spontaan te kwispelen, zoals bleek uit haar grote interview met hem. De West is wat onafhankelijkheid betreft de beste krant van Suriname. Ze nemen het trouwens geen van allen nauw met copyright, want er wordt schaamteloos gejat van journalisten, wereldwijd. Dat Surinaamse journalisten het niet voor hun collega’s opnemen! Platleggen die bladen. Sinds Bouterse wordt veel geld besteed aan Overheidsvoorlichting, redactioneel opgenomen in de Times en de Ware Tijd, duidelijker kan het toch niet ?”
Niks mis mee, zie mijn antwoord aan hun advocaat :
Het interview van Helstone met Bouterse (als bestand bijgevoegd) vond ik eenzijdig en naïef. Er was gezien het verleden meer aan hem te vragen. Ik heb het woord ‘kruiperig’ (want dat was het) overwogen, maar vond dat te negatief en koos voor ‘kwispelen’, een niet beledigende omschrijving, die valt onder de noemer ‘vrijheid van meningsuiting’, goed verankerd in de Surinaamse grondwet. Als een ondergeschikte van de Ware Tijd dit interview had gepubliceerd, was ik er minder over gevallen. Een hoofdredacteur zet de koers uit.
‘Bouterse blaadje’? Ik wijs op het katern de Overheid in dWT. Zoiets hoort niet in een onafhankelijke krant thuis. Het is staatspropaganda, leest u de reisgids op pagina’s 22 en 23 (als bestand bijgevoegd) over de ernstige gevolgen. Het katern zal voor de krant lucratief zijn en wellicht opgedrongen door de eigenaar te Canada, maar de redactie had haar poot stijf moeten houden. Journalisten met een beetje zelfrespect dulden geen overheidspropaganda in hun krant. Als het er nou uitzag als een Blokker reclameblaadje (ook dat kan niet, maar het onderscheid is tenminste duidelijk). Niet dus, het is in dezelfde stijl als de krant en het is redactioneel ingevoegd. Zie de edities waarin op de voorpagina verwezen wordt naar artikelen in de Overheid. Ten tweede staan medewerkers van het katern bij dWT op de loonlijst en ten derde wijs ik op de zinsnede in het colofon van de Overheid: “Deze uitgave maakt deel uit van de verschillende media die de regering inzet ….”. DWT wordt dus door de regering ingezet? Lees ik dat goed? Hoe ontluisterend! Daarom noem ik het een ‘Bouterse blaadje’, en ik handhaaf die tekst.
Ik schreef over het ‘schaamteloos jatten van journalisten’. Ook die tekst handhaaf ik, want over het schenden van copyright door dWT hebben we mails van woedende journalisten. Het gaat over artikelen die van het internet gekopieerd worden. Over dat de naam van de journalist wordt weggelaten, in de hoop dat ze het niet opmerken. Over dat e-mails van de betreffende journalisten door dWT niet beantwoord worden en facturen niet betaald. Maar ook over dat er weinig aan te doen is, gezien de trage rechtsgang in Suriname en dat dWT daarom ongestraft door gaat.
Volgens mij
……is het beter dat dWT de band met de Overheid doorsnijdt. Men moet zich niet laten ‘inzetten’ door Bouterse, ook niet door toekomstige regeringen. Het kan principieel niet, iedereen weet dat. Bovendien kost het veel lezers. Ik hoorde dat de oplage van dWT gehalveerd is tot een schamele 15 duizend. De trouwe lezers vanuit de oppositie haken kennelijk af. Ik zie Bouterse als een slimme man. Voor een zak centen accepteert dWT een doodskus, waarna de krant de nek omgedraaid wordt. Ik verwacht een neerwaartse spiraal, want ook adverteerders gaan overstappen naar de Times met haar (beweerde) oplage van 38 duizend.
……is het beter dat u stopt met de vele advertorials en gesponsorde pagina’s. Ook lucratief, maar u kunt over hen niet meer vrijuit schrijven.
……is het beter te stoppen met het kopiëren van artikelen. Het is diefstal en het belemmert de ontwikkeling van de Surinaamse journalistiek.
Ter voorbereiding op de rechtszaak vroeg ik de topman van een grote Persgroep in Vlaanderen en Nederland, waarvan u wekelijks ongeveer 25 artikelen kopieert, om commentaar. Zijn antwoord: “over het gebruik van onze journalistiek in De Ware Tijd kan ik een kort en krachtig antwoord geven: van toestemming om onze artikelen en foto’s te gebruiken is geen enkele sprake. Sterker, we zijn juist bezig onze auteursrechten te beschermen door dergelijke praktijken op te sporen”.
Er verandert geen letter in de reisgids, want het is helder en hoeft geen verdere uitleg. Daar had ik het liever bij gelaten, maar voor de rechter moet ik me verweren. Bij deze. Van de reisgids zijn ruim 10.000 exemplaren verkocht. De derde druk is net uit en loopt hard. In 2015 komt de vierde druk uit, dan bekijk ik alles opnieuw. Mensen die zich aan vrijmoedige teksten storen, adviseer ik het niet te kopen. Er zijn nog 4 reisgidsen over Suriname. Koop die, zo simpel is het.
Paramaribo, 28 augustus 2013, Jaap Hoogendam
De tekst uit Hoogendams reisgids luidt:
Er zijn vier kranten, namelijk de drie ochtendbladen Times of Suriname, de Ware Tijd en Dagblad Suriname en de avondkrant De West. Er is persvrijheid, maar die wordt niet optimaal gebruikt. De Times is van een Surinaamse Berlusconi, die de krant gebruikt als kruiwagen voor zijn bedrijven. Hij steunt de NDP van Bouterse omdat hij daar voordeel van heeft. De Ware Tijd is ook een Bouterse blaadje. Als hoofdredacteur Meredith Helstone de president ontmoet begint ze spontaan te kwispelen, zoals bleek uit haar grote interview met hem. De West is wat onafhankelijkheid betreft de beste krant van Suriname. Ze nemen het trouwens geen van allen nauw met copyright, want er wordt schaamteloos gejat van journalisten, wereldwijd. Dat Surinaamse journalisten het niet voor hun collega’s opnemen! Platleggen die bladen. Sinds Bouterse president is, wordt veel geld besteed aan overheidsvoorlichting, redactioneel opgenomen in de Times en de Ware Tijd, duidelijker kan het toch niet ? Hierover een satirisch artikel in Parbode, over hoe overheidsvoorlichters het vak bijgebracht krijgen.
[red. CU: is de laatste toevoeging een opmerking in de marge van de drukproef die per ongeluk werd afgedrukt?]
RSS
Facebook
Twitter
