blog | werkgroep caraïbische letteren

Cultuur Top Vijf 2013 Werkgroep (5)

Het eind van het volle jaar 2013 zit er bijna op. Caraïbisch Uitzicht vroeg alle leden van het Bestuur, de Adviesraad van de Werkgroep Caraïbische Letteren en de mensen die dit jaar een opdracht kregen om hun top-vijf van culturele evenementen die zij het afgelopen jaar hebben bijgewoond of de beste boeken die zij lazen. Vandaag de vijfde aflevering: bijzonder hoogleraar Nederlands-Caraïbische literatuur en Werkgroepsbestuurslid Michiel van Kempen.

1.  De Lustrumviering van de Werkgroep Caraïbische Letteren op 6 december was voor mij het absolute hoogtepunt van het jaar, en misschien wel van het bestaan van de Werkgroep. Buitengewoon hoge kwaliteit, buitengewoon divers, bomvolle zaal, geweldige sfeer. En dat het mogelijk is composities in opdracht van deze kwaliteit “af te dwingen”! Petje af voor Randal Corsen (die dit jaar ook nog tekende voor de eerste Antilliaanse opera Katibu di shon!) en René Samson.  

2.

Wat een teleurstelling toen Maria João Pires wegens ziekte geen pianoconcert van Chopin kon spelen in Boedapest. En wat een buitengewone verrassing toen de voor mij volstrekt onbekende Dénes Várjon in haar plaats een virtuoze Mozart neerzette, met een wit overhemd flapperend uit zijn broeksband. Fijnzinnig begeleid door het  Boedapest Festivalorkest onder leiding van Iván Fischer.

3. Tommy Wieringa’s roman Dit zijn de namen – je moet toch wel een hansworst van een minister-president zijn, wil je nog volhouden dat moderne auteurs niet over de sociale actualiteit schrijven; Wieringa’s prachtige roman over vluchtelingen en corruptie bewijst hoe dat op het hoogste niveau kan.  

4. De aanschaf van Reizen en lotgevallen van Gustaaf Westerman in de Nederlandsch Westindische bezittingen (1843) van A.E. van Noothoorn, de Gentse uitgave bij Snoeck Ducaju en Zoon; niet in Van Doorne & Van Kempen 1995!, wel in de Universiteitsbibliotheek Gent. En van Een Beschavingswerk (1923) van Ultimus (R.A.P.C. O’Ferrall), de eerste in Suriname uitgegeven moderne roman, die ik al wel had gelezen en uitvoerig beschreven in Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur. Jaren gezocht en nu gevonden. Het eenvoudige geluk van de verzamelaar.  

5. Van de vele exposities over 150 jaar herdenking slavernij was voor mij de prachtigste die over het boek en de slavernij bij de afdeling Bijzondere Collecties van de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam. Ik heb héél veel “West-Indische” boeken in mijn leven gezien, maar nog nooit zoveel moois, unieks en onbekends bij elkaar.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter