Chitra Gajadin – Terstond bevrijd
mijn erf verlaten voor werk of iets anders
het uur dat schuilt in dichte schaduwen
roept mij telkens terug naar binnen om
te luisteren naar woorden die zachtjes
mijn hoofd aanraken voor het afscheid
het spoor waarlangs onze wegen kruisen
ben ik bijster bebloed ligt vers op straat
een jonge vogel wiens warme hart ons
toebehoort het lied in ochtenddauw
gesmoord verdampt in blinde vaart
waarheen in welke drukte bevinden wij
ons vandaag zonder te weten waarom
vleugels van ons dromerig hart vragen
kom nog eens naar buiten waar wij
samen spelen de rest van ons leven
RSS
Facebook
Twitter
