blog | werkgroep caraïbische letteren
Categorie: Kinder- en Jeugdliteratuur

Surinaams kind heeft recht op lezen

Paramaribo – De opening van het eerste Kinderboekenfestival 2014 heeft maandagmiddag om vijf uur plaatsgevonden op het terrein van de voormalige zwemclub Bikini aan de Waterloostraat te Nieuw Nickerie in het district Nickerie. Dit terrein dat sinds de sluiting van de private club er verwaarloosd en overwoekerd bij lag, heeft een grondige onderhoudsbeurt ondergaan, is helemaal geëgaliseerd en bezand, en ligt er nou prachtig bij met partytentjes die zijn opgezet om de stands te huisvesten. Ook de prachtige verlichting waarmee het terrein is gedecoreerd geeft het geheel een heel vrolijke en fleurige uitstraling.

lees verder…

Kinderboekenfestival Nickerie

Het kinderboekenfestival Nickerie vindt plaats van 3-5 februari 2014. De kinderboekenfestivals van 2014-2016 hebben als thema ‘groeien’. De slogan van dit jaar is ‘Opgroeien kan je niet alleen, denk aan de wereld om je heen’.

lees verder…

Boekenweek Bibliotheek Curaçao

 door Marja Berk 
“Geachte lezer, Vandaag kwamen mevrouw Danise en de heer Germain naar onze school en zij gaven een zeer aangename en educatieve voorstelling. Wij ontvingen tevens een geschenkje van mevrouw Danise. Wij willen u dan ook hartelijk danken voor het uitkiezen van onze school voor uw presentatie. Met vriendelijke groet.” Het is slechts één bedankbriefje uit een reeks die de Openbare Bibliotheek Curaçao ontving, want voor het eerst in lange tijd vond de Boekenweek plaats op Curaçao.
Het evenement duurde van 18 tot 23 november en droeg de naam ‘Siman di Ban Lesa’. Het is niet het enige initiatief dat Gerda Willems, directeur van de Openbare Bibliotheek Curaçao, in het leven riep. De Bibliotheek moet vernieuwend zijn vind zij en lezen moest veel meer onder de aandacht worden gebracht. Met dit in het achterhoofd werd ook het Leescafé in het leven geroepen, gesitueerd in de hal van de Bibliotheek. In het café staan moderne tafels met barkrukken en een standaard met een keur aan tijdschriften. Aan de bar kunnen heerlijke pastechi’s en meer lekkers worden besteld. Frisdrank, koffie, thee; het ontbreekt er aan niets.
“Maar we hebben boven ook een computerlokaal, open voor het publiek”, zegt Willems. “Het is toegankelijk voor organisaties, groepen en zeer geschikt als leslokaal.” Ook de door haar geïnstalleerde leeshoekjes worden druk bezocht door zowel ouderen als de jeugd. Willems vindt het zeer belangrijk dat er meer gelezen wordt, maar niet om het lezen zelf. “Lezen en zeker begrijpend lezen, bevordert de algemene ontwikkeling, laat je met beide benen in de maatschappij staan.” Twee jaar geleden initieerde zij voor het eerst een Kinderboekendag.
“Dat was succesvol en hoopgevend dus besloten we vorig jaar er een hele week van te maken. Maar omdat lezen essentieel voor iedereen is vonden we het belangrijk dat ook volwassenen geïnteresseerd raakten. Opa’s en oma’s, ouders, ze lezen allemaal, zij worden er tijdens de Boekenweek ook bij betrokken.”
Nitzah Jacobus, coördinatrice bij de Bibliotheek, knikt instemmend. Het thema van de Boekenweek was Spel en Sport en vele lagere scholen werden door teams bezocht. Auteurs, gekoppeld aan sporters, gaven er in teamverband gezamenlijk lezingen. “Je moet het wat luchtig houden en er geen zware kost van maken. Daarom hebben we ook sporters uitgenodigd”, vertelt Jacobus. “Met die combi, auteurs en sporters, zijn we dus naar de scholen toegegaan. Maar er waren ook vertellers bij en voor de speciale scholen kregen we een tekenaar zo enthousiast om mee te gaan.”
Laura Quast en Roland Colastica, het zijn maar twee namen in een reeks van deelnemers die hun medewerking verleenden. Welgeteld achttien auteurs en zestien sporters waren bij het project betrokken en allen deden dat met veel enthousiasme. Jacobus vervolgt: “Eigenlijk hadden we dus teams van drie mensen. Een auteur, een sporter en een begeleider van de Bibliotheek óf iemand van de Lions Club, die dit project mede heeft gesponsord.” Maar dat is niet helemaal de juiste term. “Nee”, verduidelijkt Willems, “eigenlijk is het een gezamenlijk project van de Bibliotheek en de Lions Club en zij hebben voor een geweldige ondersteuning gezorgd.” De teams van auteurs en sporters bezochten de scholen en zij kregen een kader mee. Het lag in de bedoeling dat zij samen met de kinderen een artikel of een blog maakten. Jacobus: “In ieder geval iets dat terug te vinden is in een krant met interviews en foto’s. Daar staat een tijdslimiet voor en de stukjes komen ook bij ons terecht. De auteurs beoordelen de inzendingen en kiezen de leukste stukjes uit, daar wordt dan een krant van gemaakt. Op enig moment moet je het stimuleren van lezen op een creatieve manier tastbaar maken. Als je de kinderen zelf iets laat ontwikkelen dat ook weer door anderen wordt gelezen bevorder je een wisselwerking tussen die creaties.”
Willems vult dit aan met de opmerking dat kinderen zich bewust moeten worden van het feit dat zij zelf in staat zijn om te creëren. Welke rol speelden de sporters dan? Jacobus lacht. “Ik begrijp dat je die link in eerste instantie niet helemaal ziet, maar de auteurs namen tijdens het bezoek het voortouw en betrokken de sporters bij het geheel. De auteur zorgde voor de interactie en liet daarbij de sporter zijn ervaringen vertellen.” Niet alleen werden scholen bezocht, bepaalde scholen kwamen ook zelf naar de Bibliotheek toe. Voordat we toekomen aan de resultaten die de Boekenweek heeft opgeleverd, wordt de vraag gesteld of Willems niet bang is dat de Bibliotheek in dit digitale tijdperk zijn langste tijd heeft gehad. “Daar zijn we niet mee bezig”, is het antwoord. “Het gaat om waar we voor staan, daar moeten we steeds een bestaansreden in vinden. Of dat nu digitaal is of niet, wij willen gewoon het lezen in zijn algemeenheid stimuleren en een bijdrage leveren aan de maatschappij. De Bibliotheek behoudt haar bestaansreden altijd voor zover de noodzaak blijft aan stimulering en ontwikkeling van de mens en in dit geval ook van ons land. De Bibliotheek moet het lezen en ontwikkeling bevorderen, los van de vorm waarin het gepresenteerd wordt en juist aan de bestaande behoeftes en noodzaak van zijn tijd voldoet.” Duidelijk.
Het ligt overigens in de bedoeling de volgende keer ook de middelbare scholen bij de Boekenweek te betrekken. Niet alleen het project met de auteurs en sporters was belangrijk, de Boekenweek voorzag ook in lezingen en een speurtocht die in een getransformeerdeBibliotheek zelf werd gehouden. “Jammer dat de opkomst daarvoor slecht was, maar misschien heeft dat te maken met het feit dat die speurtocht niet in het weekend werd gehouden. Het was een hele spannende verrassingsspeurtocht, die uiteraard alles met tekst te maken had. Er was ook een tijdslimiet aan verbonden en elke tien minuten ging er een bel, erg leuk!”
De reacties op de Boekenweek waren zeer positief. “Je merkte aan docenten en leerlingen dat ze het op prijs stelden, waaruit toch ook weer de noodzaak van aandacht voor lezen blijkt”, aldus Willems. Zij kwam tot de conclusie dat deze aandacht niet eens per jaar zou moeten plaatsvinden, maar het thema als een rode draad door het gehele jaar zou moeten lopen.
“Het zou zo moeten zijn dat de overheid meer aandacht voor literatuur stimuleert. Het gaat natuurlijk niet alleen om het technisch lezen, ontwikkeling heeft ook te maken met een juiste opname van een creatieve verhaallijn. Ondanks mijn enthousiasme over deze Boekenweek zag ik ook wat we al die tijd hadden gemist. Maar ik wil niet achterom maar vooruit kijken. We gaan deze week ook terdege evalueren. Niet alleen intern, maar ook met de auteurs. Ik ben ervan overtuigd dat er vele verbeterpunten naar voren zullen komen, zeker ook vanuit de auteurs, maar het begin is er. Op die manier komen woorden en daden bij elkaar en kunnen we in 2014 deze verbeterpunten integreren. Het is hoopvol om te zien dat alle doelgroepen in deze week vertegenwoordigd waren. Er kwam bijvoorbeeld een oude mevrouw heel langzaam de Bibliotheek ingelopen, op weg naar de groep voor 60+. Maar ze was er wél bij! Vergeet niet dat ook de zestigplussers onderdeel uitmaken van onze maatschappij. En het leuke was dat hele gezinnen naar de Bibliotheek kwamen. Papa of mama met een kind of gezellig met z’n allen. Dat was een erg leuke ervaring.” Maar Gerda Willems is ervan overtuigd dat ze er nog lang niet is. “Er valt nog veel te leren en te ondernemen. We moeten ook meer talen in de Bibliotheek opnemen. Meer Spaanstalig bijvoorbeeld, want daar is vraag naar. We leven hier in een multiculturele samenleving en daar moeten we meer op inspelen. Bovendien wil ik meer de achtergrond belichten en niet alleen mijn pijlen richten op het lezen zelf, maar vooral waaróm het zo belangrijk is om te lezen.”
 Willems betreurt ook de oppervlakkigheid van social media. “Je ziet vaak dat een uitspraak van iemand volkomen verkeerd wordt geïnterpreteerd. Er wordt te snel en te plat gereageerd zonder dat mensen zich realiseren wat ze daarmee bewerkstelligen. We zitten vol vooroordelen en alles wordt razendsnel in een hokje geplaatst. Niemand heeft nog de rust om eens te kijken wat die persoon nou precies bedoelde, of wat daar de achtergrond van is.”
De lezingen die in de Bibliotheek werden gehouden werden minder goed bezocht dan Willems had gehoopt. “Daar leer je wel van. Wellicht lag het aan het feit dat de lezingen in het begin van de week plaatsvonden, aan het eind van de week loopt dat verrassend genoeg beter. We hebben er ook fouten in gemaakt. Achteraf kwamen we tot de conclusie dat we meer informatie over de lezingen in de promotie ervan hadden moeten verwerken. Dus dat moet volgende keer beter. Maar het lijkt ook wel of we hier op het eiland geen geduld en rust meer hebben om naar iemand te luisteren. Als ik in het buitenland een lezing bezoek zie ik iedereen uren aandachtig opletten. Hier gaat het er een stuk oppervlakkiger aan toe en dat vind ik jammer.”
Maar ondanks dat kan Willems concluderen dat de eerste Boekenweek in lange tijd, een succes was. “Het was ook zeer bevredigend te zien hoe de auteurs bij de afsluiting van het evenement reageerden, ze waren laaiend enthousiast. Dus je begrijpt dat ik dit concept graag wil continueren, waarbij ik één uitzondering wil maken. Volgende keer wil ik graag één buitenlandse auteur betrekken bij het geheel. Niet eens zo zeer voor het publiek alswel voor de auteurs zelf. Een ‘vreemde eend in de bijt’, laat ik het zo maar even noemen, kan de horizon van onze auteurs verbreden. Iemand van buitenaf heeft andere inzichten en ideeën. Interactie is alleen maar goed.” Gerda Willems en Nitzah Jacobus kijken met plezier terug op deze Boekenweek. Ze waren niet de enigen gezien de cadeautjes, certificaten en zelfs hele shows die auteurs en sporters van de scholen kregen…
[uit Amigoe, 7 december 2013] 

Leessnoep voor onze young adults

door Danielle Ma-Ajong

Een van onze eigen auteurs vroeg aan ‘de Ware Tijd Literair de debuutroman van haar nichtje te bespreken. Agonie, met als ondertitel De strijd der dolende zielen werd dit jaar uitgegeven en wel onder het pseudoniem Ingmar MacArthur.

lees verder…

Boekje van Irene Welles-Burke: neerbuigend tegenover Chinezen

door Marja Themen-Sliggers, Xavier en zijn moeder Marion, Shieralda

Mildred Vlaming vertelt: xiao Wen en xiao Li, mijn chineesjes van Irene Welles-Burke ziet er echt een beetje Chinees uit, met een grote rode lampion op een geel-groene achtergrond en de namen van de twee hoofdfiguren in Chinese lettertekens. In het voorwoord wordt uitgelegd dat het gaat om een echt gebeurd verhaal.

lees verder…

Jeugdboek Alphons Levens: slappe maatschappijkritische visie

door Marja Themen-Sliggers
Ik zal leren totdat ik moe ben… is een Surinaams verhaal voor jong en oud, door Alphons Levens geschreven naar aanleiding van uitspraken van kinderen.
Het boekje ziet er aantrekkelijk uit met een kleurige omslag, leuk getekend door Winston van der Bok met een tafereel van hengelende jongens, die nog wat vangen ook. Jong en oud zullen het mooi vinden. Maar ‘jong’ had deze keer niet zo’n zin om mee te lezen. Die titel hè, misschien zijn ze nu al moe van het leren? ‘Oud’ herkende de gedachtegang en de episoden uit de levensbeschrijving van de auteur en uit de lijst van eerdere publicaties, waarvan sommige gelezen, ook met levensbeschrijving. Zelfde leeftijd hè.
Servin, de hoofdfiguur, verkoopt knippa’s om zijn moeder te helpen. Interessant dat Vinay, zijn schoolvriend, eerst niet in de gaten had dat knippa’s verkopen een manier is om je moeder te helpen. Aan de andere kant, juist knippa’s verkopen bij een stoplicht langs de weg kan eigenlijk best buiten schooltijd. Een leergierige jongen als Servin, en een intellectualistische moeder, die haar zoon helpt met zijn moeilijke woordenschrift, konden dat toch ook bedenken? Vinay helpt Servin niettemin met wiskunde en ze gaan ook samen hengelen. Servin heeft een schrift, als plakboek voor artikelen en foto’s van presidenten. Hij is dol op geschiedenis en vergelijkt de verschillende presidenten over wie hij leest: ‘Je hebt presidenten in soorten’ (p. 24). Servin gaat zelfs naar de cyber om meer op te zoeken en hij neemt ook informatie van Starnieuws. Hij heeft verschillende jurismappen waarin hij de artikelen bewaart. De auteur heeft een groot aantal krantenkoppen en -knipsels leuk met elkaar in verband gebracht. Servin maakt de indruk een beetje een brave Hendrik te zijn en het boek gaat heel langzaam in de richting van maatschappelijke kritiek. Pas bijna aan het eind komt ‘onze nieuwe president Bouterse’ aan bod (p. 29), de amnestiewet en de behandeling daarvan in de Assemblee. Als ik lees wat er allemaal on line voor ongezouten kritiek en krachtig commentaar wordt gegeven op de regering, in casu de president, vind ik het hier in dit boek wat slap. Inderdaad, er is een tijd geweest onder verschillende regeringen, dat niet alles gezegd en geschreven mocht worden, maar dat is kennelijk nu gelukkig verleden tijd. En die corruptie, ja, corruptie vooral op het gebied van gronduitgifte, ik kan ervan mee praten, maar die is ook niet exclusief voor deze regering, helaas.
Mooi vind ik de lijn van de elkaar zogenaamd doodschietende kinderen in de cyber, naar president Obama en de echte gebeurtenissen in de Verenigde Staten, met hun schietincidenten op middelbare scholen, de Amerikaanse wet op wapenbezit. Al met al heb ik het boek gelezen met de verwachting, dat er een maatschappijkritische visie duidelijk uit naar voren zou komen, maar hierin voelde ik me wel teleurgesteld toen ik het uit had.
Alphons Levens: Ik zal leren totdat ik moe ben. Verhaal voor jong en oud, omslagillustratie: Winston van der Bok. Uitgegeven door de auteur, 2013. ISBN 978-99914-7-230-0

De vrolijkste verjaardag van Sinterklaas

door Henna Goudzand Nahar

De vrolijkste verjaardag van Sinterklaas is een boek met illustraties, voor jong en oud. De hoofdpersoon is de zwarte Fer die gevraagd wordt als acrobatenpiet. Eenmaal thuis bij Sinterklaas wacht hem een verrassing. Zwarte pieten blijken geen zwarte mensen maar zijn geschminkte blanken met een pruik, een gedaanteverandering die ook Fer moet ondergaan ondanks zijn uiterlijk. Dit vindt Fer onacceptabel.

lees verder…

Charlotte Doornhein schrijft Arubaans Kinderboekenweekgeschenk

Feest! En dat is het zeker. CPNB maakte bekend dat het nieuwe thema voor de Kinderboekenweek in 2014 het thema feest heeft omdat de Kinderboekenweek 60 jaar bestaat. In Nederland zal Harm de Jonge het Kinderboekenweekgeschenk schrijven en maakt Marit Törnqvist het Prentenboek.  Ook overzee in de Cariben zal een geschenkboek verschijnen. Auteur Charlotte Doornhein, van wie in september 2013 het boek Curaçao voor kinderen met lef is verschenen, schrijft het Arubaanse Kinderboekenweekgeschenk van 2014. Scholen krijgen het cadeau en klanten ontvangen het in boekhandels bij besteding van 25 Arubaanse Florin.
‘Een hele eer,’ aldus Charlotte. ‘Ik ben heel erg blij. Bijzonder dat ik dit mag doen. De Cariben maakt deel uit van mijn familie. Mijn grootouders hebben tussen 1950 en 1975 op Aruba en Curaçao gewoond. Mijn moeder is opgegroeid op de eilanden. Zelf heb ik met mijn gezin vijf jaar op Curaçao doorgebracht (2006-2011). Een fijne tijd. De Cariben hebben een speciale plek in mijn hart. Mijn boeken spelen zich af in Nederland, Hongarije of de Cariben. Mensen die mijn Caribisch getinte boeken lezen, zeggen vaak dat ze echt kunnen voelen dat ik van de Cariben hou. De boeken Shervison vindt een schat (2009), Shervison ta deskubrí un tesoro (2010), Kwelgeesten rond de kapokboom (2011), het interactieve prentenboek Komedó di lèter, faro i barku pirata voor op de iPad (2012) en het spelletjesboek Curaçao voor kinderen met lef (2013) zijn hier inderdaad voorbeelden van. Met deze boeken probeer ik ook bruggen te slaan tussen Nederland en de Cariben.’
Feest in alle opzichten
Welk feest ga je behandelen in je boek? ‘Op de dag dat het thema feest bekend werd gemaakt, ben ik meteen associaties op papier gaan schrijven. Waarover wil ik schrijven? Volgend jaar wordt op Aruba het 60 jarige bestaan van het Carnaval gevierd. Het zou dus heel erg voor de hand liggen om met het thema feest een verhaal over Carnaval te maken. Juist omdat het zo vanzelfsprekend is, doe ik het niet. Er zullen ongetwijfeld diverse boeken over Carnaval verschijnen komend jaar. Maar ik wil graag een afwijkende weg inslaan en een ander Arubaans feest met veel traditie en rituelen in mijn boek verwerken.’
.
Feest der herkenning
‘Volgend jaar zal mijn moeder Arianne Doornhein – de Jager mij vergezellen naar de Kinderboekenweek op Aruba. We logeren bij oude vrienden van haar. Ik ga onder andere klassenbezoeken houden op haar voormalige basisschool. Voor ons persoonlijk is de Kinderboekenweek in 2014 ook een feest: een feest der herkenning!’
Kerstgedachte
Welk boek zou Charlotte het liefst onder de kerstboom willen zien liggen? ‘Ik hoop dat veel kinderen in de Cariben en in Nederland dit jaar het boek Curaçao voor kinderen met lefonder de kerstboom vinden of in hun schoen. Het is een bijzonder vreemd spelletjesboek boordevol activiteiten en rare weetjes voor kinderen van 4 tot 14 jaar. Het prikkelt de creativiteit en de fantasie van kinderen en zorgt ervoor dat ze op een avontuurlijke manier de wereld om zich heen ontdekken. Ook voor ouders en grootouders met lef een aanrader!’
En natuurlijk wil zij nog wel vertellen een ander boek: ‘Daarnaast wens ik dat de volwassenen en jeugd van 16+ de cross over roman Kwelgeesten rond de kapokboom van de Kerstman cadeau krijgen. Een boek dat je kunt lezen en bovendien kunt ervaren door de QR-codes met je smartphone te kraken en de video’s te bekijken.’
De boeken van Charlotte Doornhein zijn verkrijgbaar op Curaçao, op Aruba en in Nederland in de (kinder)boekhandels en ook via online boekhandels Voor meer informatie zie ook www.levendiguitgever.nlen www.kapokboom.info.

Installatie werkgroep kinderboekenfestival Nickerie

Districtscommissaris Wedperkash Joeloemsingh van het district Nickerie installeerde vandaag omstreeks 11.00 uur op het Commissariaat officieel de Werkgroep Kinderboekenfestival Nickerie. Het doel van deze werkgroep is het voorbereiden en mede organiseren van het Kinderboekenfestival in Nickerie. Het KBF Nickerie zal gehouden worden van 3 tot en met 5 februari 2014.
De installatie vond plaats in een sfeer van openheid en harmonie in aanwezigheid van een team van de Stichting Kinderboekenfestival en de Stichting Projekten uit Paramaribo. De geïnstalleerde werkgroep was zeer enthousiast en ontving van Stichting Projekten een uitgebreid informatiepakket met een memory stick waarop alle documenten ter voorbereiding van het komende Kinderboekenfestival Nickerie.
De Werkgroep Kinderboekenfestival Nickerie bestaat uit de volgende personen:
– De heer Ignacio Tjen-a-tak, hoofd BIC Nickerie en PR persoon, afgevaardigde van het Districtssecretariaat;
– De heer Perk, afgevaardigde van het ministerie van Openbare Werken;
– Mevrouw Lucia Reding, hoofd AOB Nickerie, afgevaardigde van het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling;
– De heer Girdarie, afgevaardigde van het Pedagogisch Instituut Nickerie.
– De heer Brunings, chef de Bureau, afgevaardigde door de Politie en het Nationaal Leger te Nickerie;
– Mevrouw Macdonald, docente, afgevaardigde van het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling.
Volgens de districtscommissaris moet er nog een lid aan de werkgroep worden toegevoegd, vanwege het gewicht van de taakstelling. Het is wenselijk dat de werkgroep na 2014 blijft bestaan om het kinderboekenfestival met als thema ‘Groeien’ ook in 2015 en 2016, misschien op bescheidener schaal, zelf in het district Nickerie te organiseren. Stichting Projekten blijft als organisator van het festival betrokken en op de achtergrond aanwezig voor advies en bijsturing. Mogelijkerwijs zullen dit jaar ook in andere regio’s dergelijke werkgroepen worden geïnstalleerd.
De verschillende taken bij de uitvoering van een kinderboekenfestival zijn logistieke zaken, waaronder vergunningen, bouw & materialen, scholenregistratie; inhoudelijke zaken, waaronder de opening- & slotceremonie, workshops, wedstrijden, festivalactiviteiten en het middagprogramma, verder Public Relations, Standhouders & vrijwilligers en Fondswerving. De Werkgroep KBF Nickerie zal samen optrekken met het projectteam Kinderboekenfestival om KBF Nickerie tot een groot succes te maken. Het meerjarenthema is ‘Groeien’ en de slogan voor 2014 luidt: ‘Opgroeien kan je niet alleen, denk aan de wereld om je heen!”
[van GFC Nieuws,  15 november 2013]

De vrolijkste verjaardag van Sinterklaas

‘Een originele kijk op een oud verhaal’
 
De vrolijkste verjaardag van Sinterklaas is een geïllustreerd boek van kinderboekenschrijfster Henna Goudzand Nahar en de illustratrice Helen Fermate over het sinterklaasfeest vanuit een ander invalshoek dan bekend. In dit boek wordt het sinterklaasfeest namelijk bekeken vanuit het perspectief van een zwarte jongen.
Het boek wordt gepresenteerd op zondag 10 november bij de Vereniging Ons Suriname in Amsterdam. Er zijn inleidingen en statements van Dr. Philomena Essed, PhD, Professor Critical Race, Gender and Leadership Studies, Antioch University, USA, van Mercedes Zandwijken, initiator Denktanks Sociale Cohesie, initiator 1 juli Keti Koti Tafel, en van Guilly Koster, journalist en publicist. Muziekformatie ‘Vrolijk Feest’ speelt.
Tijd: van 15.00 uur tot 17.30 uur
Locatie: Vereniging Ons Suriname
Zeeburgerdijk 19-a
1093 SK Amsterdam

Het boek zal te koop zijn (€ 18,00) en Henna Goudzand Nahar en Helen Fermate signeren.

De toegang is vrij.

Feest in de keuken!

Een blauw vogeltje moet elke morgen vanaf de straat toezien hoe er een gigantisch feest losbarst in de keuken van nummer elf. Hij wil graag meedoen, maar de feestgangers doen nooit open. Ook de bewoonster van het huis laat hem niet binnen.

lees verder…

Jerrel Pinas schrijver Kinderboekenfestival 2014

door Audry Wajwakana

Paramaribo  Bij de launch van het Kinderboekenfestival 2014 is Jerrel Pinas vrijdagavond uitgeroepen tot schrijver van het jaar. De schrijver, die al onder de jonge lezers bekendheid geniet met zijn boekenreeks Jack en Mia, is door Stichting Kinderboekenfestival Suriname (KBF) gevraagd om positieve impulsen te blijven geven aan het kinderboekenfestival. Tijdens de nationale voorleeskampioenschappen 2013 werden delen uit zijn boeken voorgelezen. “De titel vind ik een bijzondere eer, want ik schrijf nog niet zo lang als andere collega’s”, zegt hij. Zijn boekwerken zullen tijdens de festivals extra aandacht krijgen en ook zal hij de festivals bijwonen.

lees verder…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter