Beste vrienden en vriendinnen. Ik meld mij weer, na een zeer lang en onverwacht dramatisch... Lees verder →
Categorie: [Auto]biografie & egoducumenten
Mijn tropenjaren
Ervaringen van een predikant op Curaçao
Hoe is het om op Curaçao te wonen en te werken? Hoe is het tropische klimaat op het eiland? Maar ook: hoe is het godsdienstig en kerkelijk klimaat op het eiland? In Mijn tropenjaren – Ervaringen van een predikant op Curaçao neemt Hans Végh uit Amersfoort, die zelf elf jaar werkte en woonde op dit eiland, de lezer mee naar zijn belevenissen. Deze bijzondere biografie wordt sinds vrijdag 18 december uitgegeven door Uitgeverij Boekscout.
lees verder…Een mens kan zichzelf troosten
Puck Bossert (Bussum, 1959; woonachtig in Willemstad, Curaçao) beschrijft in haar debuutroman Een mens kan zichzelf troosten het bijzondere leven van haar Chinees-Indische oma. Vanaf haar puberteit, toen het geheim van haar grootmoeder duidelijk werd, heeft zij dit boek willen schrijven. Pas nadat haar moeder in 2019 overleed, pakte ze de pen op. Het resultaat mag er zijn. Inmiddels werden ruim 1.700 exemplaren verkocht!
lees verder…Haridat Rambarans parivartan: zijn ontwikkeling van árya samáji hindoe naar atheïst (deel 2)
door Brispath Mahabier
Hari Rambaran in Paramaribo: kweekschoolstudent en de eerste fietstocht naar Nickerie in 1962
8.1 Hari als kweekschoolstudent al een kleine cultuurdrager
De Surinaamse Kweekschool (SKS, opgericht in 1949, thans Surinaams Pedagogisch Instituut (SPI) geheten) in Paramaribo was een driejarige dagopleiding voor onderwijzers, vnl. voor het gewoon lager onderwijs (glo). Hari Rambaran studeerde aan deze onderwijsinstelling van 1961-1964.
lees verder…Angst voor kankantribomen en boze geesten, árya samáji’s als ‘geestenbestrijders’, botsende opvattingen en bevrijding van vrees
Fragment 8 van mijn opa’s biografie
door Brispath Mahabier
8.1 In Magenta geen angst voor kankantribomen
In Magenta (Wanica, Suriname), in de volksmond Kofroláboiti of kortweg Kofrolá genoemd, had ik als schoolkind geen of nauwelijks huiveringwekkende verhalen over semar ke per (kankantriboom, ik gebruik gemakshalve deze tautologische aanduiding), bhút-prét (boze geesten), spoken bijv. bákru’s en andere boosaardige bovennatuurlijke verschijnselen en krachten gehoord. Dit soort verhalen werden door de plaatselijke árya samáji hindoes fel bestreden. Het bestaan van spoken werd consequent ontkend en tegengesproken. Dat was een van hun stokpaarden op het vlak van godsdienst.
lees verder…Hindiles, Saron- en Büchnerschool, biddende Bris, najar: ‘boze oog’ en pacrá-zang
Fragment 7 van mijn opa’s biografie*
door Brispath Mahabier
Fragment 7 is opgedragen aan drs. Herman Vuijsje, die in 1969 geïnteresseerd raakte in de Surinaamse goden– en geestenwereld. Zijn belangstelling verdween niet: in 2019 heeft hij de jarenlang verzamelde informatie geordend in zijn nieuwste sociaal-antropologische publicatie God zij met ons Suriname Religie als vloek en zegen.
lees verder…Verdwijning, verdriet, liefdesgeschenken, familieberaad, verhuizing en aanpassing
Fragment 6 van mijn opa’s biografie
door Brispath Mahabier
‘liefde heb ik voor de ouden (…)
uit wie wij voortkomen’
(Cándani, z.j. Een zoetwaterlied. Paramaribo: Canna, 2000.)
En toch, ondanks deze respectvolle houding, die ik onderschrijf, gelden in mijn actuele levensfase langzamerhand ook de volgende woorden. Waarom zou ik dit niet toegeven?
‘(…) raakt de groene herinnering
tussen maalstenen
verpulverd (…)
(Raj Ramdas, Kahán hai tu / Waar is zij. Rotterdam: Maya, 2003. )
Manieren om Lambarosa te lezen
door Annel de Noré
Inleiding
De ongeveer zes recensies per boek zijn de enige reacties die ik van lezers krijg. En recensenten zijn ‘bereisde toeristen’. Bovendien blijft het eenrichtingsverkeer: de conventie verbiedt dat een auteur ingaat op een boekbespreking. Sporadisch lijkt het me voor beide partijen zinvol te wijzen op gemiste of verkeerd vertaalde ‘attracties’. Twijfel ik aan het beoordelingsvermogen van deze speciale ‘vertolkers’? Het antwoord is simpel. Na het aftasten van interessant of weerbarstig werk, snak ik vaak naar duiding van de maker zelf. Vooral voor studenten is het handig de auteur eens als mede-evaluator te hebben. Daarom gun ik padvinders graag wat licht in mijn domein.
lees verder…Vaderschap, verplichtingen, verdriet en verhuizingen
Fragment 5 van mijn opa’s biografie
door Brispath Mahabier
‘herinneringen vullen deze en lopen over
ze worden schuim en drogen op’
(Jit Narain, Natráj, De dans van Shiwa.
Paramaribo 2019)
5.1 Parbhoedei, opa’s enige biologische dochter
Zeer waarschijnlijk heeft zich – langzamerhand of spontaan – een liefdesrelatie tussen mijn áji (oma van vaderskant) en mijn adoptie-opa Pulloo Debi ontwikkeld. Hierover heeft niemand in onze familie mij iets verteld. Niet alleen de oudere zusters van mijn vader, maar ook de tien Hindoestaanse immigranten (kalkattiyá’s) in Magenta evenmin. Wisten zij niet wat er gebeurd was, of waren zij solidair met mijn opa?
lees verder…Vriendschap, opa als logé op Nieuw-Meerzorg en terug op Alliance
Fragment 4 van mijn opa’s biografie
door Bris(path) Mahabier
ik denk en schrijf
schrijvend denk ik
denkend schrijf ik
ja, denkend beschrijf ik
de herinnering, mijn herinnering…
Poëziefragment van Rovali (Roep Balak), 1993
1 Mijn beide opá’s ontmoeten elkaar
Mijn sociale ájá P. Debi (1897-1967) kwam (in 1921?) in contact met mijn biologische opá Antu Mahabier (1870-1928), die aan de Libanonweg (in Wanica) met zijn – in Suriname geboren – jonge vrouw en zijn zeven jonge kinderen, o.a. mijn vader (geboren in 1916), woonde.
lees verder…Frank Krake – Menthol
De rubriek Herlezen vraagt aandacht voor boeken die langer geleden zijn verschenen en de moeite van het herlezen waard zijn. Suggesties? Laat het ons weten via ons emailadres. Vandaag een stuk over Menthol uit 2016 van Frank Krake.
lees verder…
RSS
Facebook
Twitter
