blog | werkgroep caraïbische letteren

Carry-Ann Tjong-Ayong – Osopasi

Mijn land mijn land zit in mijn bloed

Stuwt door mijn aderen
Kookt in mijn hart
Klopt zo gestadig met een ritme
Dat mijn voeten dansen doet
Al loop ik jarenlang niet meer
Dat mij doet lachen op de markt naar
Koopvrouw die mij frisse groente biedt
Naar koopman die een verse vis
Op handen weegt en zegt : “Die wacht op U!”
Mijn land is als het kind dat lachend
Naar de vogels kijkt en naar ze wuift
Als zij weer opvliegen
Mijn land is twintig honden die in koor
een rondje blaffen door de stad
het is de oude tamarindeboom die kromgegroeid
nog schaduw biedt
het is de fayalobi struik, die bloedrood liefde druipt
mijn land is gouden zon en blauwe lucht
en grijze regenruis en milde vlucht
mijn land is kinderlach en ouderzucht
mijn land is levenslust en lief en leed
mijn land is alles wat je nooit vergeet….

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter