blog | werkgroep caraïbische letteren

Carry-Ann Tjong-Ayong – Oktoberregens

mild als de douche die zweet verdrijft

ruisend als de zijden rokken van mijn moeder op weg naar een receptie
haar zachtbruine schouders gepoederd en besproeid met “Quelque Fleurs”
de geur die altijd om mijn herinneringen zal blijven zweven
zo zijn de oktoberbuien
Hard roffelend als knikkers op zinken daken of nieuwe plaatmateriaal
verhalen zij van kleine kinderen dicht tegen elkaar gekropen in Mammy’s grote bed
waar het blad met kroesjes thee met melk en de schaal koekjes
een intiem tintje geeft aan het middaguur
zo zijn de oktoberbuien
en later naar buiten rennen en baden in de regen, glijden op een palmbootje naar de toen nog schone goot de grote mensen lachend toekijkend vanaf het balkon
in gemakkelijke broek en huisjapon
gereed om ons op te vangen en onder de douche te zetten,
die mild is als de oktoberregenbui.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter