Carry-Ann Tjong-Ayong – Amandla!
Mijn vindingrijkheid bracht mij steeds weer op het pad van bekende mensen en met hen in gesprek. Een microfoon in de hand deed de rest.
Zo stond ik op 11 maart 1990 voor de deur van de Stadsschouwburg in Amsterdam te wachten op de komst van mijn held Nelson Mandela, die net was vrijgelaten en Amsterdam bezocht. Herhaalde verzoeken aan het Nederlandse ANC voor een interview hadden tot afwijzingen geleid. Ik slenterde de hoek van het gebouw om en ontdekte de achterdeur. Een vriendelijke man vroeg naar mijn perskaart.
“Ja dat is ook wat,” zei ik verontwaardigd “die had ik vanmorgen nog niet gekregen!”
“Ik ga wel even zoeken,” zei de man, “hoe heet je?” Ik noemde enthousiast mijn naam en volgde hem maar meteen de trap op naar boven. Daar zag ik Emile Esajas die mij naar het balkon wenkte. “Nelson Mandela komt er zo aan!” Net op tijd dus.
Even later kwam de grote man de deur binnen, voorafgegaan door Winnie. Ik kreeg van beiden een hand. Mijn dag kon niet meer stuk. Ik zwaaide vanaf het balkon naar de duizenden Nederlanders op het Leidseplein.
Amandla!
RSS
Facebook
Twitter
