blog | werkgroep caraïbische letteren

Cándani – Gedicht

Shrinivāsi

Een eenvoudige bewoner van Parnāsi
met onaanraakbare diepten in zijn hart
staat zijn geest dichter bij zijn volk
dan zijn huid
een woord vol van drift
zo leeft hij tussen eigenen
zijn leven en zijn levenslied
begrijpen alleen diegenen
die leven binnen de perken
van de taal
aan de wanden van zijn hart
de ritmen van de taal
karnt hij de ragfijne woorden
hij weet wat een woord
slechts één woord teweegbrengt
vandaar zijn boodschap
een stil verborgen glimlach
zijn spraak
een hooglied in menig hart
maar de grote vreugde in hem
is nog niet verwoordbaar
in de stroomgebied
van de dood wacht hij
op de melkwitte dageraad vol gratie!

[uit De Ware Tijd Literair, zaterdag 22 juli 2000]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter