Burgemeester Joyce Sylvester: “Dokter Sophie Redmond inspireerde mij”
door Stuart Rahan
Amsterdam – In een overvolle zaal bij de Vereniging ‘Ons Suriname’ hield dr. Joyce Sylvester, burgemeester van Naarden, op zondag 17 maart de eerste dr. Sophie Redmond-lezing. De volgens Sylvester te vroeg overleden Sophie Redmond heeft haar in die mate geïnspireerd dat er enkele overeenkomsten zijn.
“Je kunt je ontwikkelen, deuren openen voor anderen en genieten van de hobby’s in het leven.” Sophie Redmond werd ‘dokteres’, speelde viool en schreef toneelstukken. Joyce Sylvester haalde haar doctoraatsgraad Staatsrecht en werd burgemeester. In haar vrije tijd is zij operazangeres.
Voorloper
Nu zijn er meer vrouwelijke artsen in Suriname. Sophie Redmond is wat dat betreft een voorloper geweest van de emancipatiebeweging in Suriname. Ze toonde met haar achtergrond aan dat vrouwen zich konden ontwikkelen. “Daarmee gooide zij een steen in de vijver”, onderstreepte Sylvester haar kracht. Zij gaf ook aan dat de groep vrouwen van het kaliber Sophie Redmond groter werd doordat de wetgeving vrouwen gelijkstelden aan mannen. Helaas blijkt Joyce Sylvester de enige vrouwelijke burgemeester van Surinaamse afkomst.
Discriminatie
Toentertijd was het geen optie om als donkere creoolse vrouw een doktersopleiding te volgen. Het hoogst haalbare was onderwijzeres. De elite lichtkleurige samenleving eigende zich dat voorrecht toe. Die discriminatie merkte Sophie Redmond dan ook gedurende de opleiding. Zij slaagde er desondanks in om op 28-jarige leeftijd haar studie als arts af te ronden. Ook werd zij politiek actief. Als onafhankelijke kandidaat stelde zij zich verkiesbaar. Zij werd niet gekozen. Redmond overleed op 18 september 1955 in het ‘s Lands Hospitaal nadat zij eerder op de dag onwel was geworden tijdens een vergadering. Uit de zaal wist iemand te vertellen dat zij net terug was van een bezoek aan Para. Of er een verband met het bezoek en haar vroegtijdige dood was, kon niet met zekerheid gezegd worden.
Inhaalslag
Joyce Sylvester keek ook verder dan de Surinaamse en Nederlandse grenzen waar vrouwen het niet altijd even gemakkelijk hebben. De inhaalslag moet nog gemaakt worden. “Ik vind het vandaag de dag niet vanzelfsprekend dat vrouwen zich kunnen ontwikkelen op allerlei gebieden. Wereldwijd is er nog flink wat werk te verrichten.” Als het om de Nederlandse politiek gaat ziet zij veel mogelijkheden voor minderheden als Surinamers. Die kansen moeten als het haar ligt, aangegrepen worden. In haar eigen Partij van de Arbeid blijkt er ook weinig animo te zijn. Om daar invloed op uit te kunnen oefenen, maakt zij deel uit van de selectiecommissie voor de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar. Zij riep het overwegend Surinaamse publiek dan ook op massaal te reageren en de politiek op deze manier meer kleur te geven. Zij schetste een beeld van weinig kleur in de Tweede Kamer. Drie van de honderdvijftig leden hebben slechts een Surinaamse achtergrond. Dat aantal is bedroevend, zeker als je de Eerste Kamer bekijkt. Zij blijkt de enige met een Surinaamse achtergrond. “Ik ben voorstander van het instellen van quota in combinatie met monitoring”, is haar voorstel ter verbetering van de situatie waarin zij liever praat over een glas dat half vol is.
Succesvol
De eerste Sophie Redmond-lezing werd afgesloten met de vertoning van een korte verfilming van het toneelstuk Misi Jana e go na stembus. Het stuk is geschreven door Sophie Redmond en bewerkt door toneelschrijfster Thea Doelwijt. De organisatie van deze succesvolle middag was in handen van Cheryl Vliet en Anita Plowell van Stichting Double Seven FM. De tweede Sophie Redmond-lezing staat als gepland voor volgend jaar waar weer een prominente Surinaamse vrouw een inleiding zal verzorgen.
[uit de Ware Tijd, 22/03/2013]
RSS
Facebook
Twitter
