blog | werkgroep caraïbische letteren
0
 

Bro en Piii, Trefossa en Manoushka

door Henry Does

Met Nine Reflections on Love hebben Manoushka en haar band een virtuoos album aan de muziekliefhebbers geschonken. Haar onontkoombare stem, de melodieuze bas, het fluisterende slagwerk, de troostende gitaarakkoorden en de meezingende piano zorgen bij elk nummer voor emergentie van aanstekelijke muzikaliteit. Nine Reflections on Love biedt emotioneel een kleurrijk palet, dat zich uitstrekt van de spirituele kalmte van Be Quiet tot de zinderende Afro-feministische Sranan salsa Mi A No Maria, compleet met een lieflijk kinderkoor.

Bij het nummer Piii (Silence) moest ik denken aan Bro, het klassieke gedicht van de jonge Trefossa uit zijn bundel Trotji (1957). Zangeres (‘ so lesi mi sa wani tak’ ala sani piii’) en dichter (‘mi brudu wani bro’) vertolkten beiden het existentiële verlangen naar stilte, naar introspectieve zijnsbeleving. Beiden als stemmen van hun tijd. Bij Trefossa was de tijd overzichtelijker en hoopvoller, hij kende het lawaai (‘..kondre b’bari lontu mi so te’) en wist waar stilte te vinden.
‘no pori mi prakseri nojaso, no kari mi fu luku no wan pe, tide mi ati trusu mi fu go, te na wan tiri kritji, farawe.’ Meer dan 60 ontnuchterende jaren verder vindt Manoushka het moeilijk een plek van stilte te vinden.‘Na lek’ gowtu in toko toko watra, so tranga (fu) feni
Na lek’ faya fu m’manten son, di i no man grabu hori.’
Trefossa wist, Manoushka tast:
‘Na so a de tranga fu feni wan presi pe a piii’.’

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter