Brigitha verbeeld door Mezas
door Aart G. Broek
Het beeld dat Patrick Mezas van de zwemster Enith Brigitha maakte, werd op zaterdag 15 oktober in de vroege middag onthuld in het Lumièrepark in Almere. Zwart activistische sprekers wisten te vertellen in het inleidende programma, dat Enith een belangwekkend ‘rolmodel’ was geweest vanwege het gegeven dat zij ‘een vrouw van kleur’ is, maar de vraag hoe zij zelf – zonder rolmodellen van kleur – tot die prestaties was gekomen bleef in het regenachtige luchtledige hangen.
Van welke kleur dan ook, je hebt in de eerste plaats ‘significant others’ nodig, d.w.z. mensen die in je geloven, zich uitspreken over je kwaliteiten, je aanmoedigen, in je investeren (op welke wijze dan ook) – die had Enith en ze waren echt niet uitsluitend ‘mensen van kleur’ – geen woord hierover in de inleidingen.
Evenmin ging het zwarte activistische koor – waaronder Samira Rafaela, Jerry Afriyie, Roosje Leerdam-Bulo en Sylvana Simons – in op de praktische invulling van de rol van ‘rolmodel’, nl. uiterst gedisciplineerd en tyfus hard trainen en trainen en trainen.
Daarenboven nog gezegend zijn met een geduld, doorzettingsvermogen, optimisme en nog zo wat een fijnzinnige karaktereigenschappen; Enith belichaamt het allemaal. Een kwestie van kleur?
Kortom, de presentatie had een verpakking die niet het briljante samenspel van sociaal-culturele krachten onderkent en bejubelt, maar de veronderstelde tegenstellingen in huidkleur koesterde, uitvergrootte en zodoende de laureaat respectloos opzijschoof. De praatjes gingen feitelijk over de belangen van de hedendaagse activisten en helemaal niet over Enith Brigitha. Het activisme heeft nog veel, heel veel van Enith te leren.
RSS
Facebook
Twitter
