Brief uit Sint-Eustatius
Geachte voorzitter en leden van de Commissie Koninkrijksrelaties
door Jan Meijer
De townhallmeeting was – althans zo stelde ik mij dat indertijd zelf voor – ooit bedoeld als een soort algemene voorlichting- en discussieplaats. Een soort marktplaats van argumenten en ontwikkelingen. In mijn verwachting van de ingreep, kort na het moment dat-ie plaatsvond in februari 2018, meende ik dat aan de periode zonder veel informatie en transparantie een eind zou komen en dat de Nederlandse overheid wel eens zou tonen hoe het dan wel moest, een en ander natuurlijk gebaseerd op uitgangspunten als openheid van bestuur (transparantie).
Inmiddels weet ik wel beter. In een zeker opzicht kan ik me de doorgaans passieve houding van de Statiaan waar het de ontwikkelingen betreft van zijn eigen eiland, wel voorstellen. Van enige brede raadpleging (die ertoe doet) is eigenlijk geen sprake. Nooit een discussie over een voorliggende keuze ten aanzien van de toekomst. Altijd wat voldongen feiten die worden medegedeeld zonder verdere consultatie. Zelfs de schijn wordt niet opgehouden. Franco en Stegers – onze eerste set aan regeringscommissarissen – hielden al niet van veel inbreng van de bewoners, maar toen vervolgens de bestuurders elkaar opvolgden werd de transparantie en de communicatie alleen maar minder. En onze huidige regeringscommissaris mag dan ervaring hebben opgebouwd in de communicatie (bij de Rijksdienst Caribisch Nederland), uit niets blijkt dat ze die functie ook echt belangrijk vindt. De uitspraak is vaker aangehaald maar hij is hier ook echt van toepassing: “keep them in the dark and feed them with shit“, een uitspraak die bekend staat als de mushroom routine, en waar het dedain uit spreekt waarmee onze bestuurders hun gang gaan zonder ook maar enige vorm van terugkoppeling.
Maar goed, de staatssecretaris voor Koninkrijksrelaties (en Digitalisering) en de minister voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening brengen een bezoek aan Sint Eustatius, dus een townhallmeeting (dd. dinsdag 14 juni 2022) wordt opportuun (lees: onvermijdelijk) geacht. Een dag of twee tevoren stellen we zoiets bekend (dan komen er wellicht – hopelijk – niet te veel mensen) – zo moet onze regeringscommissaris hebben gedacht – en aan de hand van een viertal onderwerpen volgt een bijzonder korte inleiding met vervolgens een korte gelegenheid tot het stellen van vragen.
Lees de brief verder in pdf / or in full in English
RSS
Facebook
Twitter
