blog | werkgroep caraïbische letteren

Brief Pim de la Parra over Krin Skin

[Onderstaande brief verzond Pim de la Parra aan Eddy Wijngaarde & Hennah Draaibaar van Stichting The Back Lot, na ontvangst van het Persbericht over hun samenwerking met de Nederlandse Film & TV Academie (zie bericht hier direct onder).]    

Vrijdag 8 juni 2012  

Aloha bestelieve Eddy & Hennah,

Hopelijk is het jullie niet ontgaan dat ondergetekende je vrijwel onmiddellijk na ontvangst van dit Persbericht geluk heeft gewenst met de aangekondigde samenwerking van NFTA & TBL. Ook begrijp & aanvaard ik volkomen waarom Renate Litjens, na haar bezoek aan “mij” en aan “jou/jullie”, helemaal niet meer is ingegaan op mijn suggestie voor een mogelijke co-productie van de SFA en de NFTA bij realisatie van Krin Skin. {Behalve mijn naam kent zij ook geen enkele film van “Pim de la Parra”, of het zou Blue Movie zijn van Wilhelmus Verstappen. Een feit waar ik mee heb leren leven, beseffende dat energie niet verloren gaat, zodat “ik” wellicht lang na “mijn” heengaan alsnog als baanbrekende cineast erkenning zal vinden bij de vakgenoten & het filmestablishment in de Lage Landen, Insh’Allah…}  

Vanwege zijn huwelijk met een Euro-Surinaamse vrouw verwacht ik dat de nieuwe directeur Bart Romer – aan wie het de facto is te danken dat Wan Pipel op 25 nov. 2011 door de publieke omroep werd uitgezonden – misschien al begin 2013 in ParboSur zal opduiken, en “ik” hoop hem ondanks {(en/of dankzij)} jullie vandaag aangekondigde officiële samenwerking warm te kunnen maken voor participatie bij de productie van Krin Skin. Jullie hebben er allebei een groot aandeel in gehad, maar ten overvloede wil ik graag de lange fictiefilms memoreren die Stichting de Surinaamse Film Academie tussen 2005 & 2008 aan het bestaan heeft weten te ontfutselen, zogezegd: + Ala di… (Ondertussen…); + Hori yu srefi = Blijf jezelf; + Het geheim van de Saramaccarivier; + Het laatste verlangen; + Wat de vrouw wil… is de wil van God; + Ontworteld; + Elk eind is een begin; terwijl zoals bekend Arie Verkuijl’s laatste film, Mijn moeder is overal, al voor zijn heengaan vertoningsgereed was, inclusief engelse ondertiteling, en onze nieuwe Stichting de SFA geduldig afwacht totdat deze vierde lange fictiefilm van de Surinaamse producer-director Arie Verkuijl zijn Surinaamse première zal mogen beleven… {E.e.a. vanzelfsprekend in nauwe samenwerking met TBLCinemas.}  

Krin Skin, wat eigenlijk “Goed Voorgevoel” betekent, is basically een low budget remake van Michelangelo Antonioni’s monocolor film uit 1966, L’Avventura, speelduur 143 minuten; evenals Hori yu srefi = Blijf jezelf basically een re-make was van The Nun’s Story van Fred Zinneman, en Het geheim van de Saramaccarivier een re-make van Roberto Rossellini’s Viaggio in Italia. Tijdens de wereldpremière van L’Avventura anno mei 1966 op het Film Festival in Cannes, bevond “ik” mij samen met Wim Verstappen in de grote zaal van het Palais de Festival waar deze film werd uitgejouwd, zodat Antonioni nog voor het eind van de voorstelling de zaal ontvluchtte, en er ook geen Persconferentie meer plaatsvond. Dit maakte op mij, 26 jaar oud, een onvergetelijke indruk, temeer daar L’Avventura ronduit verpletterend op mij inwerkte, niet in het laatst omdat ik begreep dat zoiets ook voor “mij” als Suri cineast haalbaar zou zijn, qua pure eenvoud en erotische suspense van de vertelling. Wat me anno 1956 {!} ook in Theater Tower te Paramaribo overkwam na het zien van La Strada van Antonioni’s landgenoot Federico Fellini.  

Je zult dan ook willen billijken, dat het project Krin Skin, waarvoor ik als co-scenaristen Tessa Leuwsha & Iwan Brave heb benaderd – met spelers als Afra Accord, Masami Tsai Meu Chong, Idi Lemmers, Gudrun de Vries, Earl Jacott, Rodie Jero van Dijk, Anuska Durgaram, Tina Zhang, Jurgen Lisse, Sophia Jonker, Henry Carbière Falls, Jose Gaspar, Sirano Zalman, Jamie Soerowirijo en Martin Panday in de belangrijkste rollen – en met Milton Kam als d.o.p. {(op 35 mm of Super-16 mm)} en met Leo Franssen als direct sound recordist, Mireille Kroonenberg als costume designer & Annette Beil als editor, voor ondergetekende ontwerper-regisseur & artistiek eindverantwoordelijke een zeer vitaal project is, dat ook een synthese zal zijn van al zijn eerder beproefde filmconcepten, zowel inhoudelijk als productioneel.   Rest mij nog om jullie namens mijn mede-bestuursleden Alida Setrokarijo & Miriam Weekers hartgrondig te feliciteren met het feit van jullie beider bestaan.  

Gran Odi  

namens Stichting de Surinaamse Film Academie, Pim de la Parra Sr. Jr. , voorzitter

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter