Bouterse een raaskallende president?
Monument Plein 10 oktober te Paramaribo
Als militair stond hij z’n mannetje, want zijn gewelddadig optreden ten tijde van de standrechtelijke vonnissen van 8 december 1982 en de Binnenlandse Oorlog van 1986-1992 heeft onnoemelijk veel bloed doen vloeien, het heeft Suriname echter een decennia-lange economische depressie bezorgd en de Surinamers een angstpsychose die zijn werking nog steeds doet gelden. Toen ons land in elkaar zakte van ellende was Bouterse wel gedwongen zijn droom (voorlopig) op te geven.
Links: Ronnie Brunswijk
Oprichting NDP heeft nergens een belletje doen rinkelen
Toch was Bouterse niet verslagen, maar wat hem als militair en als dictator niet was gelukt zóu en móest hij op een andere manier realiseren. Hiertoe richtte hij in 1987 de Nationaal Democratische Partij (NDP) op als vehikel voor de “Vier Vernieuwingen” van zijn mislukte revolutie, te weten die van de bestuurlijke, de sociaal- maatschappelijke, de sociaal-economische en de educatieve orde. Waar charisma en een vlotte babbel hem niet ontzegd kunnen worden, heeft hij –handig gebruik makend van eerder genoemde angstpsychose en zonder intimidatie te schuwen– kans gezien om binnen de kortste keren zijn politieke partij tot de grootste van het land te maken.
Links: Willy Soemita
Het is de oppositie-partijen te verwijten dat zij –waarschijnlijk ook nog altijd gehypnotiseerd door “Bevel”– de nieuwe rampspoed niet hebben zien aankomen en dat zij al die tijd verzuimd hebben om criminele elementen in onze maatschappij uit te sluiten van enige overheidsfunctie. Integendeel werden en worden criminele elementen in onze samenleving gekoesterd, getuige Desie Bouterse, veroordeeld voor handel in cocaïne en vervolgd voor de 8-december-moorden, Ronnie Brunswijk, verdacht en/of veroordeeld voor bankroof en cocaïnehandel, Willy Soemita, veroordeeld voor het aannemen van steekpenningen, en Paul Somohardjo, voorwaardelijke veroordeeld vanwege schending van de eerbaarheid – om er zomaar een paar te noemen.
Rechts: Paul Somohardjo
“Firma List & Bedrog”
Nu de Firma List & Bedrog van Bouterse aan de macht is, zitten wij, het volk van Suriname, met de gebakken peren. De toekomst zal het nog moeten leren, maar rooskleurig ziet het er niet uit. De gretig door de NDP rondgestrooide verkiezingsbeloften kunnen uiteraard niet worden waargemaakt. Integendeel, Bouterse heeft onder druk van zijn Minister van Financiën om te beginnen de implementatie van FISO II moeten temporiseren, en zo zullen er ongetwijfeld nog meer tegenslagen voor deze regering volgen. Het enige positieve dat hierover valt te zeggen is dat Bouterse vooralsnog luistert naar deze minister.
Links: Mr. Dr. Walther Donner
Maar dan komt Popie-Des-Pres weer op de proppen, want op 10 oktober is hij aan het raaskallen geslagen over herschrijving van onze geschiedenis (lees hierover Mr. Dr. Walther Donner op Starnieuws van gister als ook het ook daar gepubliceerde artikel van Diederik Samwel over het 10 oktober monument, beiden ook hier overgenomen), immers verzet tegen de voormalige kolonisator maakte en maakt hem nog altijd populair. Bovendien kon hij het daarbij toch weer niet laten om met geld te smijten door 10 oktober tot een nationale vrije dag te verklaren, iets waarvoor hij kennelijk dacht geen toestemming van zijn Minister van Financiën en/of de DNA nodig te hebben, want de rekening wordt toch eerst later gepresenteerd. Evenmin bleek hij te weten dat VP Ameerali ongeveer gelijktijdig op een receptie van het Ministerie van Regionale Ontwikkeling liet weten er geen voorstander van te zijn om verschillende herdenkingsdagen tot nationale vrije dagen te verheffen.
Schandelijke schending intellectuele eigendom
Laatste “vuiltje” van onze Popie-Des-Pres is de “opknapbeurt” van Plein 10 oktober, in aller ijl georganiseerd en betaald door het Ministerie van Openbare Werken (Ramon Abrahams moet tenslotte zijn dankbaarheid jegens zijn weldoener tonen), de aldaar niet verlengde arbeidscontracten hebben kennelijk wat financiële speelruimte opgeleverd. Maar nog het meest schandalige aan deze actie is dat de ontwerper van het monument, Marcel Pinas, niet is betrokken bij deze “rehabilitatie”, waarmee hij het absoluut niet eens kan zijn. Maar wat kun je verwachten in een land waarin men z’n voeten afveegt aan intellectuele eigendom, getuige de recente onzindelijke commotie rond de Stichting Auteursrechten Suriname (Sasur)?
RSS
Facebook
Twitter
