Boeli van Leeuwens columns uit jaren vijftig laten zien wat voor grote schrijver hij was
Ver weg van zijn eiland sprak Boeli van Leeuwen begin jaren vijftig voor de Wereldomroep liefdevol over Curaçaoënaren. In deze gesproken columns is al de grote schrijver te ontwaren die hij later zou worden.
door Tommy Wieringa
Boeli van Leeuwen (1922-2007) besloot zijn oeuvre met een serie columns in de Curaçaosche Courant, die werden gebundeld in het magistrale slotakkoord Geniale Anarchie. Tot voor kort was onbekend dat hij zijn schrijversleven er ook zowat mee begon: columns die hij veertig jaar eerder schreef voor de Wereldomroep werden onlangs door literatuurwetenschapper Jos de Roo uit het archief van de Wereldomroep gevist, aangevreten door waterschade en zilvervisjes. Ze verschenen niet eerder in druk en waren slechts bedoeld om te worden uitgesproken voor de radiomicrofoon. Van Leeuwen schreef ze tussen 1951 en 1954, jaren waarin hij in Nederland verbleef, ver weg van zijn eiland, dat hij zowel als een gevangenis in zee als een vrolijk toneel vol geniale anarchisten beschouwde […]
Lees hier verder op de website van de Volkskrant, 3 november 2017.
RSS
Facebook
Twitter
