blog | werkgroep caraïbische letteren

Boeli-van-Leeuwenprijs als politiek instrument

door Marjo Nederlof (oud-journalist Curaçao)

Met verbazing heb ik kennisgenomen van het feit dat Mariano Heyden winnaar is geworden van de Boeli van Leeuwenprijs dit jaar. Het gaat mij er niet om of mijn oud-collega Mariano Heyden die prijs nu wel of niet verdient, maar bij de argumentatie over de toekenning van die prijs heb ik grote vraagtekens.

 

Let wel: het gaat mij niet om Mariano Heyden als persoon of als journalist, maar om het bestuurlijke/politieke gesjoemel dat heeft plaatsgevonden bij de toekenning van die prijs. De jury is aan de kant gezet, ‘een commissie’ heeft het overgenomen. Initiatiefnemer van de prijs, wijlen Nic Muller, draait zich om in zijn graf over het feit dat zorgvuldig geselecteerde juryleden worden overruled.

De prijs was nooit bedoeld als politiek instrument en dat is het dit jaar wel geworden. De jury is aan de kant gezet. En de huidige journalistiek laat het kritiekloos gebeuren. Met name stoort het mij (ik ben oud-journalist en oud- correspondent van de Beurs- en Nieuwsberichten, Amigoe, Avro’s radiojournaal, de Wereldomroep en NRC Handelsblad, alsmede oud-jurylid van de Boeli van Leeuwenprijs) dat in de berichtgeving over de toekenning van die prijs essentiële informatie ontbreekt.

a) Wie zaten er dit jaar in de jury?
b) Zij kwamen dit jaar niet tot een kandidaat. Waarom niet?
c) De jury is kennelijk overruled door ‘een commissie’. Wie zaten er in die commissie? Het nieuwsbericht op de voorpagina van de Amigoe van 4 oktober meldt dat niet. Waarom weten we niet wie er in die commissie zaten? Was er een persbericht waar dat wel in stond? Zo ja, waarom is die informatie niet gegeven? Was de Amigoe in gebreke, of ‘de commissie’? Wanneer is die commissie eigenlijk ingesteld? Door wie?
d) Hoe kan het dat de officiële jury werd overruled? Welke krachten zaten daar achter? Waarom heeft de jury niet geprotesteerd?
e) Een jury van een dergelijke prijs (waar 10.000 gulden belastinggeld mee is gemoeid) moet het recht hebben om zelfstandig te besluiten dat er deze keer geen geschikte kandidaat is. Is al het prijzengeld (en de rest) bij Heyden terechtgekomen? Of moest hij het bedrag delen met ‘de commissie’. Het is maar een vraag. Journalisten mogen een vraag stellen.
f) Wie heeft de jury buiten spel gezet?
g) En waarom?
h) En waarom liet de jury zich buitenspel zetten?

Werk aan de winkel voor onderzoeksjournalisten. Ik durf geen suggesties te doen voor wie die taak op zich zou moeten nemen.

[Ontleend aan Knipselkrant Curaçao, 6 oktober 2017.]

1 comment to “Boeli-van-Leeuwenprijs als politiek instrument”

  • Het lijkt mij dat al die Curaçaose prijzen, bij gebrek aan kritische massa, aan sterke inflatie onderhevig zijn.

Your response at Fred de Haas

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter