blog | werkgroep caraïbische letteren
0
 

Boek moet discussie rond natievorming aanwakkeren

door Tascha Samuel   Paramaribo – Volgens Wim Bakker, huisarts en gewezen parlementariër, moeten discussies over natievorming weer op gang komen in samenhang met vele bestuurlijke onderwerpen. Vandaar de uitgave van zijn nieuwe boek Srefidensi, de kunst van het goede leven in Suriname. Vanwege de weinige vrije tijd waarover Bakker beschikt, heeft het ruim vier jaren geduurd om de tekst geschreven, geredigeerd en uiteindelijk geprint te krijgen. Het boek beslaat 160 pagina’s en wordt morgen in Tori Oso gepresenteerd om 20.00 uur.    

Assimileren Bakker wil meer dan zijn voorgangers Frank Essed en Jnan Adhin, die op weg naar de Onafhankelijkheid hele discussies aanwakkerden over het onderwerp, het thema verder uitdiepen. “Het is een boek dat gaat over de pedagogiek en politiek van natievorming.” Bakker meent dat de totale integratie van bevolkingsgroepen niet optimaal is. Zo vertelt hij dat de discussies over het onderwerp in de jaren zestig en zeventig hebben geleid tot de ‘eenheid in verscheidenheid’ gedachte. “Maar er was ook een andere stroming die meende dat alle culturen zich moesten assimileren tot een nationaal geheel. Men denkt dat het naast elkaar dansen van de groepen op een podium hét is. Maar dat is oppervlakkig en verdoezelt de werkelijke problematiek van dit land,” zegt Bakker.  

Beleid

In het boek heeft de arts drie hoofdvraagstukken aan de kaak gesteld. “Natievorming heeft allereerst te maken met zaken die zich afspelen in het eigen woongebied, de eigen volksontwikkeling en ten derde natievorming in de context van de inrichting van ons bestuur.” Wat dat betreft zou er geen consensus zijn en geen duidelijk beeld waar we als natie naartoe willen gaan. “We volgen een beleid dat is uitgezet sinds de jaren zestig,” geeft de arts scherp aan.  

Alle visies

Hij stelt dat er ook te weinig wordt geïnvesteerd in de mens. Als er wordt gesproken over investering gaat het veelal om de grondstoffen uit de grond halen en bomen omhakken. Daarbij verwijst hij direct naar de volksontwikkeling. “Wat willen we met ons onderwijs. Niemand schijnt goed te weten waar het naartoe moet. We modderen er maar wat aan. Wat willen we zijn in de wereld? Wat is de functie van onze natie binnen het heel bestel van natiën?” vraagt Bakker zich af. Hij begrijpt dat met debatteren over natievorming alleen, niet alles in één keer opgelost zal worden. Maar hij gelooft wel dat via gedachteuitwisseling alle visies gehoord kunnen worden en daaruit kan mogelijk een oplossing komen. Een belangrijke voorwaarde daarbij is dat de politiek welwillend is en dat het volk daar ook zijn bijdrage levert.    

[uit de Ware Tijd, 19/11/2013]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter