blog | werkgroep caraïbische letteren

BijlmerSafari: de grote hallelujah show

door Henno Eggenkamp

 

We toeren rond op rode scooters, als ganzen in een rij, achterop bij meiden en jongens, maar geen idee wie ze zijn. Ze zijn zwart, dat wel. En we zitten in een gele schoolbus komend uit de USA, met een dame die oorverdovend op een sax blaast.

other-000040-wsb-3-posters-1

Op safari zijn we, in de Bijlmer ofwel Bimre zoals de suri’s zeggen. We zijn op reis, maar niet op een ontdekkingstocht, nee we zitten in een script, van Adelheid en Titus. We zwaaien op commando met onze handjes, we drukken elkaar desgevraagd aan de borst, en we luisteren, naar zorgvuldig geselecteerde migranten en vertellers van buiten die hen en zichzelf gescript hebben, en we krijgen hapjes. We zijn ontvangers, gedresseerde aapjes, geen deelnemers, geen onderzoekers. We mogen praten als het moet. We krijgen opdrachtjes en zwijgen braaf bij lange monologen van Adelheid en Gikkels, die ongrijpbaar langs ons heen gaan.

 

Sanne Landvreugd Wijksafari

Sanne Landvreugd

Toneel buiten de gevestigde podia, op een buitenlocatie, maar toneel, zeg maar saai toneel, ondanks de ritjes op de scooter en in de bus. Oppervlakkig ook, waar gaat dit over, dit gedoe van her naar daar. Ja, natuurlijk over blije migranten die het gered hebben, Bijlmer als multiculturele hoofdstad. Propaganda dus. En ja, ook over de Bijlmer, want vroeger was het slecht, maar nu is alles goed, alles opgeknapt. En dat wilde het Stadsdeel vieren en dus kwam de Bijlmer Safari op herhaling. Hear, hear. Met drie gratis trips voor bewoners, werknemers in en van het stadsdeel en door het stadsdeel genodigden, met gratis eten na. Het was een mooie middag.

Foto’s: Safari 2015

[van metroindebijlmer, 27 mei 2016]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter