blog | werkgroep caraïbische letteren

Bij de presentatie van Azijn in mijn aderen

Openingstoespraak van Walter Palm bij de presentatie van Azijn in mijn aderen van Orchida Bachnoe op 13 mei 2012

Uitgever Franc Knipscheer, Tweede Kamerlid Tanja Jadnanansingh, directeur van het Surinaams Inspraakorgaan Roy Khemradj, voormalig lid van de Tweede Kamer John Leerdam, voormalig lid van de Raad van State Gilbert Wawoe, vertegenwoordiger van FORUM Paul Groenestein, familieleden, vrienden, dames en heren,

Permitteer mij om, alvorens ik enkele gedichten voordraag, kort in te gaan op de literaire carrière van Orchida Bachnoe en haar debuutroman Azijn in mijn aderen.

Azijn in mijn aderen is niet de eerste publicatie van Orchida Bachnoe. Zij debuteerde vijf jaar geleden met het korte verhaal “Zelfs een iglo was warmer” in de verhalenbundel Waarover we niet moeten praten. Twee jaar later verscheen van haar hand het boek Lintjesregen dat een compilatie is van interviews van haar met vijftig personen die een lintje hebben gekregen. Op donderdag jl. werd een nieuwe editie van het literaire tijdschrift Extaze gepresenteerd met daarin als bijdrage van Orchida, een nieuw kort verhaal, getiteld “Tegengif”. In de Volkskrant kreeg deze uitgave van Extaze vier van de vijf sterren. “Tegengif” trok de aandacht van de Volkskrant-recensent die het een geestig verhaal vond. En vandaag een nieuwe roman. Orchida komt dus als schrijver van ver.

Ook haar schrijftalent komt van ver. Het zit in haar genen. Munshi Rahman Khan was haar betovergrootvader. Deze contractarbeider die van India naar Suriname vertrok hield een dagboek bij. Dit dagboek is bewaard gebleven, het is vertaald in het Engels en gepubliceerd in India. Vreemd is dat. Je gaat weg als contractarbeider en je komt terug als boek! Het dagboek van Munshi Rahman Khan is niet onopgemerkt gebleven. In A writer’s people van Naipaul gaat deze Nobelprijswinnaar uitgebreid in op het dagboek van Munshi Rahman Khan. De doorgaans uiterst kritische Naipaul is vol lof over het dagboek van Munshi Rahman Khan en hij prijst de verbeeldingskracht van Orchida’s betovergrootvader.

Verbeeldingskracht is ook een sleutelbegrip in Azijn in mijn aderen. Het boek gaat over twee Hindostaanse meisjes, Anjani en Teela, die opgroeien in Den Haag. Tot hun eigen verbazing belanden ze plotseling in Mumbai, in het hartje van Bollywood. Just imagine. Over verbeeldingskracht gesproken. Anjani en Teela hebben zoals elke puber liefdesproblemen. Wat Anjani en Teela onderscheidt van andere pubers, en wat Azijn in de aderen zo bijzonder maakt, is dat Anjani en Teela ook worstelen met de dood. Dat klinkt misschien vreemd, maar het is niet raar als men bedenkt dat één op de vijf Hindostaanse meisjes in Den Haag suïcide pleegt dan wel een poging daartoe onderneemt. Het siert Orchida dat ze in haar roman het taboe van suïcide onder Hindostanen niet omzeilt, en openhartig over dit delicate onderwerp schrijft. Liefde en de dood stormen dus door de harten van Anjani en Teela. Net als in mijn gedicht “Over kale vlakte van mijn hart” uit mijn bundel Sierlijke golven krullen van plezier:

Over kale vlakte van mijn hart
draven twee paarden.

Twee op hol geslagen paarden,
een witte en een zwarte, draven
over kale vlakte van mijn hart.

Wie zijn deze paarden?
Is het witte paard de ontembare Liefde
en is het zwarte paard de onbeheersbare Dood?

De titel Azijn in mijn aderen is voor meerdere uitleg vatbaar. De titel verwijst naar onverdunde azijn wat veel gebruikt wordt bij suïcide. Maar als het woord azijn symbool staat voor suïcide, dan kan de titel van de roman ook geïnterpreteerd worden als “Suïcide in de aderen”. De titel van deze roman staat in dat geval symbool voor al die personen die helaas de diepgewortelde overtuiging hebben dat suïcide de enige oplossing is als het tegenzit.

Dames en heren,

Ik ga afronden. Ik ga besluiten met het splinternieuwe gedicht dat ik speciaal voor deze presentatie heb geschreven. Het gedicht heet “Voor wie zelfmoord overweegt”en het luidt als volgt:

Als je overweegt
om een streep te trekken
door je leven.

Als je overweegt
om een punt te zetten
achter je leven.

Denk dan
aan door droogte verdoofde bloemen
die na de regentijd weer opbloeien.

Bedenk dan
dat ook jij weer kunt opbloeien
na deze moeilijkheden.

Bedenk vooral dat na elke nacht
hoe donker en somber dan ook
de zon weer opkomt, het licht weer doorbreekt.

Ik dank u voor uw aandacht.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter