Bhai – Santiniketan; Herinneringen uit een ver verleden
[James Ramlall, de dichter Bhai, schreef ter gelegenheid van de Tagore-herdenking in mei een essay over Santiniketan, de plaats in India waar Tagore zijn onderwijsinstellingen heeft gevestigd. James Ramlall heeft in Santiniketan gestudeerd aan de door Tagore in 1901 gestichte universiteit Visvabharati, hetgeen betekent: ‘voor de hele wereld’. Gedurende de periode 1963-1964, heeft hij zich daar verdiept in enkele aspecten van Rabindranath Tagore, net name zijn geschriften over literatuur en filosofie. Hieronder volgen twee fragmenten uit het essay dat hij schreef ter gelegenheid van de Tagore-herdenking in Suriname.]
[…] De indrukken van Santiniketan blijven de bezoekers van dit vredesoord altijd bij. Gedurende de lente zijn de tuinen, perken en parken in Santiniketan vol prachtige bloemen. Ook de bomen en planten met hun jonge bladeren en de vele tinten groen kondigen het nieuwe seizoen aan met het lentefeest, Holi, dat wij ook kennen als Phagwa, dat door de bewoners van Santiniketan uitbundig wordt gevierd. Kleuren en nog eens kleuren bij mens en omgeving vormen een natuurlijke tentoonstelling. Ook vogels uit andere streken komen gedurende de lentedagen naar Santiniketan om met mens, dier en planten het nieuwe seizoen te beleven. Gedurende het holifeest zijn alle mensen gelijk; dan is er geen onderscheid tussen groot en klein, leerlingen en leraren, jongens en meisjes; dan is eenieder gelijk, binnen respectvol gedrag. Het holifeest is een feest voor iedereen, nieuw begin met nieuwe voornemens, verwachtingen en mogelijkheden. Gedurende de holiperiode worden vele lekkernijen klaargemaakt. In de keuken is het keukenpersoneel bedrijvig. Vooral rasgula en gulabjam gedompeld in heerlijke jasmijnsiroop in grote aarde kruiken voor de afkoeling is bijzonder gewild. Terwijl de holidag gekenmerkt wordt door een kleurenspel wordt de avond getekend door Rabindra-sangeet en toneelstukken, speciaal voor deze gelegenheid geschreven door Gurudev [Tagore, red.], een toneelstuk, van Gurudev dat gedurende deze dagen wordt opgevoerd is: Dak ghar (The post office of De brief van de Koning) […]
[…] Gewoontegetrouw zijn er in de avond vele culturele presentaties voor de aanwezige gasten en ouders, zoals Rabindra-sangeet, volksdansen, voordrachten en verhalen, die de kinderen en studenten zelf hebben ingestudeerd, maar ook andere podiumuitvoeringen waaronder zeker Dark ghar (The post office) met als slotzin. ‘Amal hier is Sudha, ik ben je niet vergeten.’ Een slotstuk dat velen tot emoties en tranen beroert. Ja inderdaad ‘Amal hier is Sudha, ik ben je niet vergeten.’, waarna Amal niet meer wacht en zijn ogen sluit. […]