blog | werkgroep caraïbische letteren
All posts by Werkgroep Caraïbische Letteren:

Michelle Piergoelam | Fourteen leaves and a cup of water

Op zaterdag 14 september is de opening van de tentoonstelling Roof-A van Michelle Piergoelam. De expositie maakt deel uit van het doorgaande project The Untangled Tales.

read on…

Agnes Lichtveld – Litanie van een displaced person

Verlos ons –

van het doorgedram over inflatie
in deze volgevreten natie
van het doorgezeur
over de basis en terreur
de multies en de kleine man
de kunstvlo en de amateur
meneer-mevrouw en hun produkten
de metro’s en de viadukten
van hutspot marx buddah kristus
concertgebouw en van de fiscus
van massa’s en de enkeling
van prietpraat en van vondeling
van mist en stank de psychopaat
in blikken monsters en hun vaart
het evangelie van de hypocriet
die zich verrijkt als god niets ziet

en heeft een macht het in de hand
scheur open dit verdomde land
slok op al wat de lucht verpest
bevuilers van het eigen nest
en geef de zee daarna vrij spel
zo gaat de rest ook naar de hel…

read on…

Jagen op weglopers – Leren van geschiedenis 126

door Agir Axwijk

Het is moeilijk voor mensen vandaag aan de dag om zichzelf in de schoenen te plaatsen van slaven die wilden vluchten van de plantages. Zij vertrokken uit een relatief stabiele omgeving naar het oerwoud. Hier moesten ze vechten tegen de natuur om te overleven. Hoe verder men afging van de plantages hoe dieper men het bos introk. Dit was primair bos waar overleven een kunst was. Daarnaast had men veilige huisvesting en genoeg voedsel nodig om te kunnen overleven. De weglopers keerden terug naar de plantages om voeding, ijzeren gereedschappen en geweren te stelen tijdens korte guerrilla-acties. Hierdoor hadden ze een kans om het oerwoud te overleven.

read on…

Ik omhels je onafgebroken

Brieven van Judith de Kom aan haar vader Anton de Kom en andere dierbaren opgetekend door Ida Does

Judith de Kom werd in 1931 geboren als het vierde kind van Anton de Kom en Petronella Borsboom. Judith was twee jaar oud toen het gezin naar Suriname verhuisde, waar haar vader het middelpunt werd van historische antikoloniale protesten in Paramaribo.

read on…

Disclosing Diaries

This event consists of visual connections to the plantation ground by the documentation of historical narrations about the plantation Berg en Dal and several pages from missionary diaries (1862) describing the personal relationships and complaints of the enslaved after emancipation. Visual aspects of the documentary contain diverse elements of the artistic work of Sarojini Lewis such performance and embodiment of the rituals and stories which she made in collaboration with the main characters of the band Ravech: Chaver Stutgard, Reindell Stutgard, Adam Wakidin and Raydle Santjes.

read on…

Het Kiesstelsel en de politieke machtsvorming in Suriname

door Hans Ramsoedh

Tussen democratische landen bestaan verschillen in de manier waarop verkiezingen voor het parlement plaatsvinden. Sommige landen (zoals Engeland) kennen een districtenstelsel met een meerderheidsstelsel waarbij een kandidaat die in een kiesdistrict de meerderheid van de stemmen heeft gehaald een zetel in het parlement krijgt. Weer andere landen (zoals Nederland) kennen een stelsel van evenredige vertegenwoordiging waarbij een partij die één procent van de stemmen heeft behaald ook ongeveer één procent van de zetels krijgt. Het Amerikaanse kiesstelsel is daarentegen veel ingewikkelder. Het gaat daar om kiesmannen per staat. De kandidaat die meer dan vijftig procent van de stemmen behaalt in een staat, krijgt alle kiesmannen. Degene met de meeste kiesmannen wint de verkiezingen.

read on…

In memoriam dokter Anton (Fung Jung Chia Fung A Foek)

Nieuw-Nickerie, 9 januari 1935 – Paramaribo, 13 december 2023

door William L. Man A Hing

Fung Jung Chia Fung A Foek (*), later bekend als ‘Dokter Anton’, werd op 9 januari 1935 in het district Nickerie geboren en ging op jonge leeftijd naar Paramaribo voor zijn verdere opleiding aan de St. Paulusschool (MULO) en vervolgens de Algemene Middelbare School (A.M.S.). Daarna vertrok hij naar Nederland waar hij 1968 afstudeerde aan de medische faculteit van de Radboud Universiteit te Nijmegen. Na zijn studie keerde hij onverwijld terug naar Suriname waar hij zich vestigde te Paramaribo als particulier arts. Ook na zijn “pensionering” bleef hij functioneren en wel tot zijn laatste werkdag. Zijn patiënten waren zijn grootste zorg.

read on…

Wat is Nederlands-Caraïbische literatuur?

Eén vraag, meerdere antwoorden

door Michiel van Kempen

Het eenvoudigste antwoord op de vraag wat Nederlands-Caraïbische literatuur is, luidt: alle literatuur uit de voormalige Nederlandse koloniën in het Caraïbisch gebied, dat wil zeggen uit Suriname en de zes Nederlands-Caraïbische eilanden. Toch is de kwestie veel complexer. Suriname is onafhankelijk van Nederland sinds het in 1975 een onafhankelijke republiek werd. De eilanden behoren nog tot het Koninkrijk der Nederlanden: Aruba, Curaçao en Sint Maarten als landen, Bonaire, Saba en Sint Eustatius als bijzondere gemeenten. 

read on…

Sieraden in de slaventijd

De Universiteitsbibliotheek (UB) nodigt u van harte uit voor onze volgende presentatie, waarin onderzoeker, auteur en dichteres mw. Lucia S. Wijnker-Gangadin, ons zal meenemen in de wereld van sieraden en de verhalen uit de slavernijperiode.

read on…

Raymi Sambo maakt Duizend Aanslagen op de Obama’s

Raymi Sambo maakt in de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen een voorstelling over Michelle en Barack Obama.

read on…

Agnes Lichtveld – Aan Amsterdam

vernederd geschandvlekt
getrapt en geschonden
het karkas aangevreten door lood
je ziel wordt verkocht
door hebzuchtige honden
kom sta toch op, bal de vuist
lik je wonden
daar is de vijand
sla hem dood!

read on…

Cas van alarm in de Para – Leren van geschiedenis 125

door Hilde Neus

Para staat bekend als een district waarin veel verzetsactiviteiten plaatsvonden tijdens de slaventijd. Dit vindt zijn oorsprong in twee achtergronden, die bijzonder waren voor dit gebeid. Het eerste was, dat het dicht bij Paramaribo lag en diende als uitvalsbasis voor de Marrons om hun guerrilla-aanvallen uit te voeren, zowel in de omgeving als naar de stad toe. Daarom patrouilleerden de korpsen Zwarte Jagers en het Mulattenkorps over het Pad van Wanica, om eventuele aanvallen te signaleren en tegen te houden. Daarnaast was het gebied ongeschikt voor de verbouw van suiker of koffie, vanwege de Savanne waarvan de zandgronden niet vruchtbaar genoeg waren voor plantagelandbouw, maar wel veel geschikt kaphout voor de huizenbouw leverden.         

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter