Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
All posts by Carlet:
20-22 July, 2014, at Kingston University, London, EnglandFollowing on the successful symposiums of the Early Caribbean Society (ECS) held in Barbados in 2011 and Puerto Rico in 2012, the ECS will host its third symposium in London, England to promote the study of early Caribbean literary history. The symposium will take place immediately following the Society of Early Americanists conference on “London and the Americas, 1492-1812,” which will be held in London on July 17-19, 2014. Attendees can sign up for the SEA conference, the ECS symposium, or both events through one registration process.
Please submit proposals for 20-minute papers. Proposals should include your name, your academic affiliation, the title of your proposed paper, and an abstract of no more than 250 words. All proposals must be received by the revised deadline of October 18, 2013.
Kofi Awoonor, Ghanaian poet, killed in Westgate Attack
by Alice Vincent
.
Professor Kofi Awoonor, one of the speakers at Storymoja Hay Festival, has died after sustaining injuries during the attack at Westgate shopping centre. At least 39 people have been killed and 150 injured after a gang of Islamic terrorists stormed an upmarket Kenyan shopping mall with guns and grenades and started executing non-Muslims. Professor Kofi Awoonor (inset), one of the speakers at Storymoja Hay Festival, has died after sustaining injuries during the attack at Westgate shopping centre.
Ghanaian poet and diplomat Kofi Awoonor is among the 39 killed during the attack on Westgate Mall. He died on Saturday, aged 78, from injuries sustained in the attack on Westgate Mall, Nairobi.
The Ghanaian government confirmed Awoonor’s death early Sunday morning. Awoonor’s son had been shot in the shoulder during the attack, for which Somali militant group Al-Shabab has claimed responsibility, and was treated and discharged from hospital late on Saturday. In addition to the 39 people killed, it is estimated 100 have been injured in the attack.
Awoonor was in Nairobi to speak at the Storymoja Hay Festival, a four-day celebration of writing, thinking and storytelling. Along with Ghanaian poets Nii Parkes and Kwame Dawes, he was due to perform on Saturday evening as part of a showcase of award-winning poetry from both sides of Africa.
He said during the festival that the event had “the best representation of Ghanaian authors that we have ever had” and commended the fellow authors and writers there: “Together we are discussing the birthing pains of countries.” During a poetry masterclass that Awoonor held at the festival he discussed mortality and said he was unafraid of death. Julie Muriuki, a writer who attended, posted on a blog afterwards: “I’ve been looking for my writing voice and Awoonor has shown me where to find it. I’m eternally grateful.”
Awoonor was born in 1935 and became known for his poetry, early collections of which were heavily inspired by the dirge singing and oral poetry of his native Ewe tribe. He published his first collection, Rediscovery and Other Poems, in 1964. Awoonor gained a masters degree in literature at University College London in 1970. His second collection, Night of My Blood, was released in 1971 and was a series of poems that explore Awoonor’s roots and the impact of colonialism and foreign rule in Africa.
[from The Telegraph, 22 September 2013]
Ghanezen in Nederland
Sinds de late 16e eeuw bestaan er contacten tussen Nederland en Ghana. De Hollanders reizen in eerste instantie naar West-Afrika voor goud, ivoor en gom. Vanaf het midden van de 17e eeuw verschuift de handel in deze materialen naar de handel in slaven. De verovering van het zeefort Elmina (in 1637) verstevigt de handelspositie van de Nederlanders in Ghana. Het vormt het begin van een intensieve, langdurige en lucratieve handel (in slaven) tussen een aantal Ghanese stammen en de Hollanders. Pas met de afschaffing van de slavernij in de loop van de 19e eeuw verslapt de handel tussen de beide naties.
read on…Lezingenmiddag over Louis Couperus
Op vrijdag 27 september 2013 houdt de Werkgroep Indische Letteren weer een lezingenmiddag in Leiden. Dit keer is de middag geheel gewijd aan Louis Couperus, naar aanleiding van zijn honderdvijftigste geboortedag.
Programma:
15.00 uur opening
15.10 uur Petra Teunissen-Nijsse: Couperus en Japan
15.40 uur Olf Praamstra: Het vijandige Indië van Couperus
16.10 uur theepauze
16.40 uur Pamela Pattynama: Gevaarlijke geheimen. Interraciale seksualiteit in
De stille kracht.
17.10 uur Jacqueline Bel: De Indische Couperus
17.40 uur Discussie
18.00 uur Sluiting
Locatie: Universiteit Leiden, gebouw 1175 (Lipsius), Cleveringaplaats 1, zaal 003.
De toegang is gratis. Alle belangstellenden zijn van harte welkom.
Groot Papiaments Dictee
De winnaressen van het Groot Papiaments dictee 2013 van Simia Literario: Diana Damon (diktado papiamentu) en Natalie Wanga (dictado Papiamento) met de voorlezers Rita van der Heul (rechts; papiamentu) en Olga Orman (geheel links; Papiamento). De dictee-tekst is geschreven door Frida Winklaar Domacassé in het papiamentu. Mirto Laclé heeft de tekst in het Papiamento vertaald.
Caribbean Roots
Black British and Caribbean Poets Read Their Own Work
Caribbean Roots brings together recordings of ten Black British and Caribbean poets. The selections represent a range of experiences, emotions, styles, and influences, and they reflect both the culture of the Caribbean and life in Britain. The featured poets include Linton Kwesi Johnson, Jean ‘Binta’ Breeze, David Dabydeen, James Berry, John Agard, Amryl Johnson, E. A. Markham, Michael Smith, and Benjamin Zephaniah, all reading their own work in a mixture of studio recordings and electrifying live performances. This two-disc set will be essential for anyone interested in black writing and poetry in performance in Britain today.
Roué Hupsel op verjaardag vrijgelaten
Paramaribo – Radio-omroeper Roué Hupsel, die juridisch bijgestaan wordt door de advocaten John Bouterse en John Ferdinand, is maandag op zijn 70ste verjaardag, in vrijheid gesteld. Hij wordt verdacht van overtreding van de Wet Verdovende Middelen en was op de luchthaven aangehouden. De rechter-commissaris (rc) heeft de inverzekeringstelling van Roué Hupsel onrechtmatig geacht. Het Openbaar Ministerie (OM) heeft geen beroep aangetekend tegen de beslissing van de rc, waardoor Hupsel nu op vrije voeten is. Het vervolgingsapparaat heeft de man wel met een dagvaarding in de hand naar huis gestuurd, wat betekent dat hij zich voor de rechter zal moeten verantwoorden voor overtreding van de Wet Verdovende Middelen.
Advocaat Ferdinand, die gisteren nog gesproken heeft met zijn cliënt, zegt dat hij deze beslissing zag aankomen. Zijn cliënt heeft hem te kennen gegeven dat hij zijn 70ste verjaardag in stilte zal herdenken. De verdachte, die eigenlijk van plan was bij zijn familie in Nederland zijn verjaardag te vieren, onder wie zijn 92-jarige moeder, heeft thans besloten dat in alle stilte te doen te midden van mensen in Suriname die om hem geven.
Hij leed onder de situatie en wil ook de nare ervaring verwerken en van zich afzetten. Hij was bijna een week opgesloten. Het is niet bekend wanneer hij weer op de radio te horen zal zijn. De verdachte verklaarde, dat hem kort voor het inchecken door een ander gevraagd is een geschenk voor een familielid mee te nemen. Achteraf bleken hierin drugs te zitten, maar de radio-omroeper zegt dat niet te hebben geweten.
Zijn advocaat Ferdinand zegt dat de verdachte steevast heeft verklaard dat hij zich niet opzettelijk schuldig heeft gemaakt aan overtreding van de wet. Hij doet een beroep op de gemeenschap om zijn cliënt, die een vrij bekende persoonlijkheid is, niet te veroordelen voordat een rechter over hem geoordeeld heeft. Bouterse zegt dat de motivering van de rc is dat zijn cliënt in goed vertrouwen heeft gehandeld door een geschenk van een kennis aan te nemen voor een familielid. De rc motiveerde dat de politie heeft nagelaten de camerabeelden te bekijken, waarop de verstrekker mogelijk te zien was.
[van Nospang.com, dinsdag 27 augustus 2013]
Medewerkers Nationaal Archief zwaar gedemotiveerd: ‘De hitte maakt werken onmogelijk’
door Euritha Tjan A Way
Paramaribo – Wie over de Jagernath Lachmonstraat rijdt, kan het gebouw van het Nationaal Archief Suriname (NAS) niet missen. Het is speciaal ontworpen naar de moderne maatstaven, ideaal voor het herbergen van archieven. Maar de hitte die bij binnenkomst voelbaar is, is dat allerminst.
“Buiten waait het lekker, maar binnen omarmt de warmte je gewoon”, zegt een bezoeker die met twee metgezellen informatie komt opzoeken. Het personeel kan niets anders dan de situatie beamen. “Het is al langer dan drie maanden zo. Zodra je even beweegt begin je te transpireren”, zegt de één terwijl een ventilator op de achtergrond verwoede pogingen doet de hitte te verdringen. De studiezaal staat er verlaten bij. De moderne apparatuur die nauwelijks drie jaar oud is, is de stille getuige van een verleden met een studiezaal vol bezoekers. “We kunnen mensen vaak maar doorverwijzen, de depots blijven dicht omdat de temperatuur daar niet mag stijgen.”
Geen hulp
Errol Williams is zo’n bezoeker die niet geholpen kan worden. “We zijn bezig met een rechtszaak en ik moet hard copy van een vermissing aan het dossier toevoegen. De zaak gaat over een maand voor. Ik ben al overal geweest. Dit is mijn laatste hoop.” Hij wordt spijtig verwezen naar de Onderwijsbibliotheek. “Misschien kunnen zij u helpen.”
Het personeel dat al drie maanden tot twaalf uur werkt, zegt door de situatie zwaar gedemotiveerd te raken. “We komen aan het werk om te zitten. De bedoeling van de archieven was om onderzoek te kunnen doen. Nu kan dat niet omdat de depots gesloten zijn. Soms wil ik thuis blijven, want ik kom zomaar aan het werk”, zegt Audry Koenders, hoofd van de afdeling Educatie en Informatie, de enige medewerker die wel bij naam genoemd wil worden. “Ik was in mijn sas. Ik had nooit durven bevroeden dat dit zou gebeuren”, zegt ze terwijl ze spijtig kijkt naar de conferentiezaal waar in een niet zo ver verleden regelmatig lezingen en bijeenkomsten gehouden werden. “Alles zit op slot”, klinkt het bijna emotioneel.
Scholenprogramma
Koenders vreest voor het educatieve programma van het NAS. “Ik hou me hart vast voor de maand oktober, want bepaalde middelbare scholen hebben een lesprogramma dat afgestemd is op het archief. Wat gaan we doen dan? Gaan we ze in de hitte ontvangen? Ik weet het echt niet”, zegt ze terwijl ze haar hoofd schudt.
Op vragen van het personeel aan de leiding over hoe lang de situatie nog voort kan duren komen geen concrete antwoorden. Ook de krant haalt bakzeil. “Bel morgen terug voor een reactie. Ik moet vandaag (donderdag, …red) bij de minister zijn,” klinkt het eerst. Een tweede poging de nationaal archivaris Rita Tjien Fooh- Hardjomohamad te bezoeken terwijl die in het gebouw zit, stuit op niets. “De telefoon wordt niet opgenomen”, zegt de medewerker. De minister van Binnenlandse Zaken Soewarto Moestadja bevestigt dat de onderdelen al besteld zijn om de koeling te repareren. “Maar voor de details moet u bij mevrouw Tjien Fooh-Hardjomohamad zijn.” Herhaalde pogingen leveren echter geen reactie op van de nationaal archivaris.
[uit de Ware Tijd, 21/09/2013]
Bedrijf dwingt Kolf-Bergraaf via oproep tot betalen
door Naomi Hoever
Paramaribo – In een oproep die vrijdag in de Ware Tijd is verschenen worden Jane Kolf-Bergraaf en Chantel Vyent door het grafisch bedrijf AeBéCé opgeroepen zich te wenden tot de financiële afdeling van het bedrijf. Kolf-Bergraaf die directeur is van Kolberg consultancy zegt dat haar naam ten onrechte door het slijk wordt gehaald.
Echter is directeur eigenaar Steve Contino een ander mening toegedaan. “Vanaf de eerste financiële afhandeling heeft de moeder getekend. Zij correspondeert met mij. Als ik die dochter opbel krijg ik te horen; bel me moeder.” Contino heeft nog een restant bedrag van SRD 3740 te ontvangen van de Stichting voor het drukken van truitjes.
Volgens Contino maakt Kolf-Bergraaf duizenden afspraken met hem, maar komt deze nooit na. “Ik heb langer dan anderhalf jaar nagedacht of ik deze oproep zou plaatsen.” De vorige week heeft Contino voor de laatste keer contact gehad met haar. Toen kreeg hij te horen: “Ik ben in de bank, ik loop zo langs.”
Volgens Contino is Vyent in naam van haar moeder naar het bedrijf gestapt. Hij heeft eerder zaken gedaan met Kolf-Bergraaf. Toen die betaling niet los kwam heb ik gesproken met Jane. Die dochter kwam nooit aan de telefoon.” Contino vermoedt dat het een tyutya is tussen moeder en dochter.
[uit de Ware Tijd, 21/09/2013]
Nine eleven
door Carry-Ann Tjong-Ayong
11/9 is voor ons geen doomsday.
Wij rijden naar Atjonie over de nu glad geasfalteerde weg met nog herinneringen aan 14 jaar geleden, toen wij hobbelend en buitelend in een tot bus omgebouwde oude vrachtauto van de bloemenveiling Aalsmeer zaten, met een groep medereizigers, de enorme bagage opgestapeld in een hoek, manden, reistassen, vormeloze bundels, zakken, en andere “lay”. Onze voeten steunden op een palet om de gaten in de vloer te maskeren, maar dat verhinderde niet, dat het rode stof en als het had geregend, de rode modder zich een weg baande naar onze kleren.
Nu glijden wij over de weg en zijn een paar uur later aan de oever van de Surinamerivier met de rijen korjalen en de gezellige drukte van gaande en komende reizigers. Veel Marrons, kleurig gekleed, vooral de vrouwen, die steeds moderner en sexier worden. Jongens met veelkleurige haren verplaatsen winkelwaren op hun steekwagentjes. Hier en daar een “bakra”-stel met rugzak, zoekend naar verder vervoer.
“Mami yu doro!” Drie mannen komen verheugd op mij af en schudden mij de hand, omhelzen Wim. De boot ligt al tegen de oever op een gunstige plek, waar zij mij straks, over een andere korjaal, met rolstoel en al zullen tillen.
Eerst nog een biertje drinken met Wim, de bagage in de boot zetten, water kopen, benzine halen. De vaste rituelen voor het vertrek. “Mami un dé”.
We kunnen vertrekken.
De euforie van het opspattend water, het zoemen van de buitenboordmotor,
De eeuwig groene woudwanden, die mijn verborgen religieuze gevoelens naar boven halen. Meneer Gullith kon zo mooi vertellen op de Stähelinschool.
Tegen 16.00 uur zijn we bij Masiakriki en leggen aan bij de trap van Masia Paati, het eiland aan de overkant. Hier zullen we logeren in de primitieve traditionele hut met pina dak, kunstig gevlochten en heerlijk koel bij de naderende oktoberhitte. De aarden vloer is bestand tegen kalebassen water en de lage deur kan ‘s nachts open blijven, zodat je vanuit je hangmat op de maanverlichte rivier kan kijken. We gebruiken geen klamboe, want hier zijn geen muskieten. Het balkonnetje aan de waterkant, waar ik graag zit te schrijven, wordt helaas langzaam verorberd door houtluis en moet binnenkort vervangen worden.
Het is bijna volle maan, munkenki, en voor de hut kun je ’s avonds heerlijk in het maanlicht zitten praten met een drankje. Geen smog, geen stadslawaai, maar gesjirp van krekels, gekwaak van padden, ver gebrul van babun, en af en toe een vrouwenstem van oever tot oever. Het is hier heerlijk slapen.
Toch heeft mijn bezoek dit keer een wrange smaak. Het overlijden en de rituelen rond de begrafenis en puru blaka van kabiten Allifons zijn aan mij voorbij gegaan. Ik was net in die maanden tussen december en juli niet in Suriname en daarna was het Carifesta en de bigiyari van mijn zuster. We maken nog net de puru blaka van de eerste vrouw van Allifons mee. Zij is zes weken in eenzame opsluiting in haar hut gebleven om te rouwen met als menselijk contact alleen iemand die haar de maaltijden brengt. Nu wordt zij naar Pikin Slee gebracht waar zij in in het geheim een kruidenbad krijgt, waarna zij weer aan het gewone leven mag deelnemen.
Wij mogen haar bezoeken. Ik schrik als ik de eens zo trotse, statige vrouw, oud, grijs en kromgebogen, bijna op handen en voeten haar hut uit zie komen. Dat doet verdriet en eenzaamheid met je, denk ik geëmotioneerd. Tradities en rituelen hebben hier de tijd overleefd.
En weer laat ik mij door het hele dorp voeren, om al mijn vrienden en bekenden te groeten, een praatje te maken, handen te schudden met de mensen, die na veertien jaar als familie zijn geworden. De jongste zoon van Allifons kijkt mij treurig aan. “Aduú …” omhelzen wij elkaar op zijn Saramakkaans.
cat, 18/9 2013
Drongo taalfestival
Zaterdag 28 september 2013: Drongo festival; alles over meertaligheid
Met o.a. Gerda Havertong, Abdelkader Benali, Charlotte Dematons, Stemmen van Afrika, Game Changers, Merlijn Twaalfhoven
read on…Early European Caribbeana
The Third Symposium of the Early Caribbean Society
20-22 July, 2014, at Kingston University, London, EnglandFollowing on the successful symposiums of the Early Caribbean Society (ECS) held in Barbados in 2011 and Puerto Rico in 2012, the ECS will host its third symposium in London, England to promote the study of early Caribbean literary history. The symposium will take place immediately following the Society of Early Americanists conference on “London and the Americas, 1492-1812,” which will be held in London on July 17-19, 2014. Attendees can sign up for the SEA conference, the ECS symposium, or both events through one registration process.
The SEA conference and the ECS symposium will take place on Kingston University’s campus in South West London, a 25-minute train ride from central London and a short bus ride from Heathrow Airport. Housing options will include university dormitories as well as a diverse array of local hotels. Plans for outings are in the works.
Proposals are invited for 20 minute papers that address any aspect of early Caribbean literature, culture, or literary history. Given the location of the third symposium, we particularly seek papers that consider Atlantic networks, currents, and influences. Papers might address the movement of people, ideas, and commodities around the Atlantic and the Caribbean, the material and ideological impacts of European colonization in the Caribbean, and/or the literary construction of the West Indies. Papers might also consider how actual and imagined experiences in the West Indies transformed cultural practices, habits of consumption, and scientific, religious, and/or philosophical discourses in Europe.
Please submit proposals for 20-minute papers. Proposals should include your name, your academic affiliation, the title of your proposed paper, and an abstract of no more than 250 words. All proposals must be received by the revised deadline of October 18, 2013.
Please send proposals to:
Tom Krise
Pacific Lutheran University
President’s Office
12180 Park Ave South
Tacoma, WA 98447 USA
krisetw@hotmail.com
Tom Krise
Pacific Lutheran University
President’s Office
12180 Park Ave South
Tacoma, WA 98447 USA
krisetw@hotmail.com
Homerus en Omeros
door Els Moor
‘Zing voor de man van duizend listen, Muze, die zoveel/ Rondzwierf nadat hij de heilige stad van Troje verwoest had…’
Dit zijn de beginregels van de Odysseia van Homerus, het klassieke verhaal over Odysseus, die tien jaar streed in de oorlog om Troje en daarna weer tien jaar moest rondzwerven met allerlei uitdagende avonturen, om thuis te komen. Het is een klassiek werk, evenals de Ilias over de Trojaanse oorlog, dat ongeveer 750 voor Christus werd vastgelegd vanuit de orale verhalen-traditie over goden en helden. Dit is een gegeven dat we steeds weer tegenkomen als we een literatuur vanaf het begin, de mondelinge fase, bestuderen. Kijk naar onze Surinaamse Odysseus: Anansi. Beiden moesten overleven en redden het door hun slimme streken.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
