Aruba: Cultuur voor iedereen
door Yvonne Leijdekkers
Oranjestad — Na de verwezenlijking van de Status Aparte had Aruba behoefte aan een eigen cultureel fonds zonder politieke inmenging. Dat werd Union de Organisacionnan Cultural Arubano (Unoca). Deze maand bestaan ze 25 jaar. Jaarlijks ontvangen ze 1,3 miljoen florin om te investeren in de cultuur van Aruba.
Directeur Lupita Gil vertelt dat Unoca drie prioriteiten heeft: het versterken van de Arubaanse identiteit, het voor iedereen toegankelijk maken van diverse culturele activiteiten en het optimaliseren van culturele gebouwen en ruimtes. “Voor 1986 was dit in handen van de Stichting Culturele Samenwerking Nederland en Nederlandse Antillen (Sticusa). Deze stichting bestond omdat Nederland na de oorlog de banden met de koloniën zo snel mogelijk wilde herstellen, ook cultureel. Van beide zijden werd erkend dat de overheid een culturele taak had. Dat was toentertijd overigens een geheel nieuw gegeven. Deze verantwoordelijkheid resulteerde in de in 1948 opgerichte, geheel door de Nederlandse overheid gefinancierde Sticusa. Met de komst van de Status Aparte in 1986 is deze taak overgenomen door Unoca.”
Volgens vast protocol
Gil is ervan overtuigd dat ze in de afgelopen 25 jaar hebben laten zien dat ze een belangrijke rol op cultureel gebied voor de gemeenschap vervullen. “We zijn een klein eiland, iedereen kent elkaar. Daarom is het voor ons heel belangrijk dat we zo zakelijk en transparant mogelijk te werk gaan en dat we ons niet laten verleiden tot vriendjespolitiek. Als één van onze mensen een aanvraag moet beoordelen en de betrokkene in kwestie kent, dan is deze medewerker uitgesloten van stemrecht en verlaat de vergadering als we de aanvraag bespreken. Zo voorkomen we iedere schijn van partijdigheid.”
De directeur vertelt dat projecten die precedentwerking in de hand werken, worden afgekeurd. “Ook aanvragen voor muziekinstrumenten keuren wij af. Dat is te onzeker, vaak gebeurt het dat een muziekvereniging wordt opgeheven en dat niemand meer weet wat er met de instrumenten is gebeurd. We geven ook geen subsidies aan sociale of religieuze projecten. Ook meerjarenprojecten worden meestal afgewezen, want het is niet de bedoeling dat iemand financieel afhankelijk van Unoca wordt.” Unoca steunt wel projecten die innovatief zijn. “Zo kan het zijn dat we aan iemand van 50 jaar een subsidie geven omdat hij nooit de kans heeft gehad om een bepaalde cursus te volgen, maar met hulp van ons dat nu wel kan gaan doen. Of we steunen iemand die de mogelijkheid heeft om in het buitenland te gaan studeren. We verstrekken ook subsidies aan mensen die in het buitenland een auditie moeten doen.” Volgens Gil is het belangrijk dat een studie raakvlakken heeft met de doelstelling van Unoca. “Een project dat bij voorbaat geen kans bij ons heeft, is bijvoorbeeld een aanvraag van iemand die in China een spreekbeurt van tien minuten in het Papiaments wil houden. Dat heeft voor Aruba geen toegevoegde waarde.”
Unoca gaf het afgelopen jaar wel subsidie aan de commissie die de feestelijkheden organiseerde rondom de 90ste verjaardag van Padu Lampe. Ook het Caribbean Sea Jazz Festival kon rekenen op een financiële bijdrage. De subsidies die Unoca geeft, variëren van 1000 tot 100.000 florin. In totaal heeft Unoca vorig jaar 42 aanvragen goedgekeurd en een totaalbedrag van 585.589,80 aan subsidies uitgekeerd.
Om ervoor te zorgen dat iedereen weet waar het geld naar toe is gegaan, komt er ieder jaar een jaarverslag uit waarin alle projecten beschreven worden. Ook de projecten die zijn afgewezen, worden daarin vermeld. “Dit bevordert de transparantie en zo kan iedereen zien dat we volgens een vast protocol beoordelen en dat iedereen daarom evenveel kans maakt om een subsidie van ons te krijgen. We werken tenslotte met geld van de gemeenschap”, aldus Gil.
Boeken
Unoca ondersteunt ook auteurs. “Mensen die van plan zijn een boek uit te brengen, kunnen wij deels of zelfs volledig subsidiëren. Dit doen wij zowel op financieel vlak als met expertise. Zo kunnen wij bijvoorbeeld een auteur en een illustrator bij elkaar brengen of helpen we bij het vinden van een uitgeverij.” Ook hierbij is het belangrijk dat een boek culturele waarde heeft voor het eiland, legt Gil uit. “Deze boeken worden onder andere aan scholen beschikbaar gesteld. Maar het is ook mogelijk dat wanneer iemand voor een officieel bezoek naar het buitenland gaat en daarbij Aruba vertegenwoordigt, een boek bij ons kan komen halen dat ze kunnen aanbieden. Dit is allemaal goede reclame voor Aruba.”
Mensen die geïnteresseerd zijn in boeken van eigen bodem, kunnen terecht bij het Unoca-kantoor aan de Stadionweg. Om een boek te kopen of om gewoon rustig te zitten en zo’n boek door te bladeren. De boeken die met behulp van Unoca worden uitgegeven zijn zeer divers. Zo is er een jeugdboek uitgebracht van Jacques Thönissen getiteld Spoken, schurken en goudzoekers. Het unieke aan dit project, aldus Gil, is dat het boek met Arubaanse griezelverhalen zowel in het Nederlands als in het Papiaments is gepubliceerd.
Maar ook de serie Edicion Educativo is via Unoca uitgebracht. Dit is een uitgavenreeks waarin informatie is gebundeld over de Arubaanse natuur, cultuur en geschiedenis. “Op Aruba is een grote behoefte aan achtergrondmateriaal waarmee leerkrachten lessen over Arubaanse onderwerpen kunnen voorbereiden. Deze serie probeert in deze behoefte te voorzien”, aldus de directeur.
Unoca werkt ook nauw samen met het Archeologisch museum van Aruba. Zo is er in samenwerking met het museum onder ander het boek The Marine Shell Heritage verschenen en het boek Toen de Indianen op Aruba woonden…. Twee zeer informatieve boeken over het rijke verleden van Aruba. Zo heeft Unoca in de loop der jaren geholpen meer dan 100 boeken uit te brengen. In veel kleinere aantallen subsidiëren ze ook cd’s en dvd’s.
[uit Amigoe, zaterdag 25 juni 2011]
RSS
Facebook
Twitter
