Archieven Hindostaanse Immigratie op Werelderfgoedlijst UNESCO
Paramaribo – Archieven van hindostaanse immigranten zijn opgenomen op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO, ook bekend als het ‘Memory of the World-register’. Het initiatief hiervoor werd in 2009 gedaan door het Nationaal Archief van Fiji tijdens de Regionale Memory of the World for Latinamerican and Caribbean region (MOWLAC) met ondersteuning van de archiefinstellingen van Guyana, Suriname en Trinidad and Tobago, als bewaarders van archieven in de respectieve landen.
In het register van de Unesco staan interessante inschrijvingen zoals de archieven van het Rode Kruis uit de Eerste Wereldoorlog, het archief uit Nicaragua tijdens het bewind van Somoza of de procesdocumenten Nelson Mandela.
Bij de voordracht en goedkeuring van de archieven over contractarbeiders heeft de Unesco nota genomen van de geschiedenis en ontwikkelingen rond deze groep arbeiders. Vanaf 1830 zouden over een periode van 100 jaar bijkans 1.194.957 Indiërs zijn vervoerd naar 19 kolonies. Gegevens hierover zijn de enige en belangrijkste documenten voor nazaten van deze contractanten, die onderzoek willen doen naar hun voorouders of land van herkomst.
In de ‘Records of the Indian Indentured Labourers’ staat dat contractarbeid ontstond op het hoogtepunt van het kolonialisme, in het begin van de 19e eeuw, toen de slavernij langzaam onder druk werd afgeschaft. Om hun imperia te behouden, in het bijzonder de uitgestrekte suikerplantages, keken de koloniale bestuurders naarstig naar alternatieve en goedkope arbeidskrachten. Deze vonden ze in India, waar door armoede geteisterde landlozen en werklozen in de provincies onder valse voorwendsels werden geronseld. Onder het mom van een rooskleurige toekomst werden ze bedrogen en gelokt naar wachtende schepen, onvoorbereid op een lange en moeizame zeereis van vier maanden.
De komst van grote groepen van Indiase contractarbeiders had immense gevolgen voor de kolonies, waarvan vele nog steeds voelbaar zijn. Deze massale mensenbeweging werd door de voormalige koloniale machten zorgvuldig vastgelegd en opgeslagen in de archieven van veel ontvangende kolonies over de hele wereld. Als gevolg hiervan bieden de documenten over contractarbeiders, die ook verspreid zijn over de hele wereld, een uniek beeld van het kolonialisme en een belangrijke handvat voor het verklaren van de wereldgeschiedenis.
Verlies van dergelijke registers zou de mensheid permanent onthouden van kennis over de erfenis van contractarbeid en de achtergrond van het kolonialisme, terwijl die nodig zijn voor vurige dicusssies wereldwijd. Studies over de geschiedenis zijn gelijk aan studies over de mensheid en verlies daarvan zou evenveel betekenen als verlies van een onvervangbaar deel van ons menszijn. De Indiase diaspora heeft een enorme impact gehad op de lokale economie, de politiek en de sociaal-culturele samenstelling van de kolonies. Immigranten hebben door de jaren heen een nieuw leven opgebouwd en hun grenzen verlegd naar gebieden buiten de kolonies, waarvan een aantal hun plaats in de wereld hebben gevonden als bekende sporters, politici, hoogwaardigheidsbekleders en professionals. Hun verhalen zijn meeslepend en vragen om aandacht van de internationale gemeenschap voor het behoud en toegankelijkheid van hun documentair erfgoed.
Het is mede in dit kader dat de Unesco akkoord ging met de voordracht en argumenten van Fiji, aangevoerd door Guyana, Suriname, Trinidad & Tobago. De voorbesprekingen voor de nominatie van de archieven over de Hindostaanse Immigratie op de Memory of the World Register van de UNESCO vonden reeds plaats in 2009, toen het Nationaal Archief Suriname werd uitgenodigd voor bijwoning van de bespreking van de MOWLAC in Barbados en om ingelicht te worden over de te volgen procedures voor indiening van archieven op het MOW-register.
[uit de Ware Tijd, 09/06/2011]
RSS
Facebook
Twitter
