Antoine de Kom – Opeens
opeens
miste je de president.
je ziet hem nóg
over de rode loper in zijn paleis links afslaan
en dan de trap afdalen.
er hangt een ruisdael aan de muur.
en daar kwam hij opeens vandaan, hij was daar weer
zomaar in gestapt hij at wat bij de boom die daarop staat
hij voelde zich gepast beschaamd
en streelde langs de verf die daar de lucht uithing.
toen dacht hij even na en zei:
ze zijn heel lief
het zijn er niet zoveel
ze zijn wat stoffig en soms vuil
ze doen je heus geen kwaad
je zoekt er maar een uit
voordat je met ze praat
het zijn de gouverneurs
van ieder z’n portret of foto
waar ze ernstig op bestaan.
je zoekt er maar een uit
je raakt ze even aan
en dan als er gebeld wordt
dan zijn ze plotsklaps weer zichzelf
en lopen hier weer rond zei de president.
hij zei ik geef ze allemaal een hand en: nu jullie ruisdael in loop daar
maar aan de grond en kus die maar
laat ons liever met rust wij laten jullie gaan in dit paleis
dat jullie spookhuis blijven zal waarin je dansen mag en als die ruisdael
toch wat krap of te bedompt is dan mag je in de tuin tot aan het hek
want zei de president voorbij het hek dat gaat te ver
daar houden jullie op.
[uit Ritmisch zonder string, 2013]
RSS
Facebook
Twitter
