blog | werkgroep caraïbische letteren

Antoine de Kom gaf derde Cola Debrotlezing

“Sorry voor het verleden” klonk ‘t afgelopen week uit monde van de Raad voor Kerken. Schoorvoetend hebben de protestantse kerken in Nederland haar excuses aangeboden voor haar steun aan de slavenhandel. De excuses komen op een strategisch moment omdat 1 juli aanstaande wordt herdacht dat 150 jaar terug de slavernij in Nederland werd afgeschaft. In het kader daarvan sprak dichter en forensisch psychiater Antoine de Kom de Cola Debrot-lezing uit afgelopen vrijdag 21 juni, in de Amsterdamse Openbare Bibliotheek, op uitnodiging van de Werkgroep Caraïbische Letteren. Hij werd ingeleid door mr. Joan Ferrier, voorzitter van de Stichting Herdenking Afschaffing Slavernij 2013.

Voor de Kom was het een buitenkans om zich eens niet via de poëzie of via psychiatrische behandelingen met een zware zaak bezig te houden, maar via de kunst van het essay. Met het schrijven van deze tekst treedt hij even in de voetsporen van zijn grootvader, Anton de Kom, de bekende Surinaamse vrijheidsstrijder die het standaardwerk Wij Slaven van Suriname schreef.

Antoine de Kom bracht een aantal van zijn jeugdjaren door in Suriname. Die als paradijselijk ervaren tijd, kwam in een geheel ander daglicht te staan, toen hij de gruwelen las die zijn grootvader Anton de Kom beschreef in Wij slaven van Suriname.

Sindsdien zijn de vragen van menselijke worteling en identiteit, van de betekenis van etniciteit en historie, van slavenleed en Caraïbische levensvreugde niet meer uit het denken van Antoine de Kom weg geweest. Zij werden de motor van een rijke verbeelding in poëzie en verhalen, en uiteindelijk in breder verband ook van een beschouwing van het kwaad in het menselijke brein. Als kleinzoon van de man die de geschiedschrijving van Suriname een definitief ander aanzien gaf, geeft Antoine de Kom een hoogst persoonlijke reflectie op zijn eigen positie en die van de twee culturen waarmee hij zich verbonden weet: de Caraïbische en de Europese.

De Koms lezing handelde over honderdvijftig jaar emancipatie en vooral ook zijn persoonlijke familiegeschiedenis binnen die context. Hij wist zijn toehoorders te boeien met een betoog over mogelijkheden van de eigen persoonlijke bevrijding. Naar De Kom luisterde een gemêleerd gezelschap van zo’n tweehonderd toehoorders: Surinamers, Antillianen en Nederlanders. Dit onderstreepte een onderdeel van De Koms boodschap: de noodzaak om naar elkaar te willen luisteren en in onbaatzuchtigheid (door hem sufri genoemd) de etnische scheidslijnen en historische zwarigheden te overstijgen.
Na het interview dat Michiel van Kempen de spreker afnam, ging het publiek aandachtig, betrokken en sereen met talloze vragen nog verder in op de inspirerende lezing.
Antoine de Kom in gesprek met de IKON, klik hier.

2 comments to “Antoine de Kom gaf derde Cola Debrotlezing”

  • Ik hoor zo veel over de slavernij dat ik me afvraag waar de echte Maron is! Heb je wel eens met hem gesproken met z’n allen of boeit dat jullie niet ?Ik bedoel “als je iets over je verleden en herkomst wil weten kun je dat alleen bij hun achterhalen en alleen daarna kun je je verder ontwikkelen als volk !!

  • Geachte heer Appelflappie, U heeft gelijk dat de Marrons met hun orale overlevering een belangwekkende inbreng hebben in de vastlegging van de geschiedenis van de slavernij. Als u onze activiteiten goed gevolgd had, dan had u geweten dat bij ons met regelmaat marrons te gast zijn geweest, en dat wij met grote regelmaat op[ Caraibisch Uitzicht publiceren over marrons en marronage. Om bij gelegenheid van 1 juli 2013 de kleinzoon van Anton de Kom de gelegenheid te geven een geheel persoonlijk relaas te vertellen binnen de grotere context van slavernij- en mentaliteitsgeschiedenis, leek ons overigens een alleszins verantwoorde keuze.
    Met groeten,
    Werkgroep Caraibische Letteren

Your response at Werkgroep Caraïbische Letteren

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter