Annemarie Estor – Trek nooit je nylons uit
Trek nooit je nylons uit wanneer een storm
zich kondigt, zweef op losgerukte twijgen, wees de stoot
die galmt door gindse dormatoria
en hou je mond stijf dicht, behalve als de norm
de schreeuw aanklaagt en leed verstoot,
en lucratief verhandelt, smiechterig in poedervorm.
Trek nooit je nylons uit wanneer een storm
de trollen aan de haren trekt en in een dieper rode
sloot de praesensvorm zich in een plantenvorm
omsmeedt, de tijd spuwt vonken uit en blowt
een wolkendek, een deken over al je snode
plannen, denk: dit is belangrijk, dat de goot
niet vol met bagger zit maar vol met nylons die de norm
niet haalden, die geladderd of verdraaid, getormenteerd, nu
haal uit vos zijn kaken restjes taart van wormen,
eet die op, one for the road,
o, meisje wees de stoot,
en zwaai met nylons, wees performer, zwaai
ja zwaai naar al het overvarende conforme,
naar het vliegend schroot,
dat showt, dat showt.
[Uit de bundel Ik ben alles van Annemarie Estor (1973), uitgeverij Wereldbibliotheek.]
RSS
Facebook
Twitter
