Alwin Toppenberg over Julian Coco
Een groot musicus is ons ontvallen. Met innig leedwezen bericht ik jullie dat op 4 februari 2013 van ons is heengegaan Julián Basílico Coco. Julián, geboren op 9 januari 1924 in Curaçao was een groot musicus. Hij zal worden gecremeerd op vrijdag 8 februari 2013 in het Crematorium ‘Den en Rust’, Frans Halslaan 27, 3723 EA Bilthoven. De ceremonie begint om 15.00 uur.
Als jongeman heeft Julián ook in Aruba gewoond. Als douanebeambte heeft hij toentertijd overplaatsing gekregen om in Aruba te gaan werken.
Als afgestudeerd contrabassist aan het toenmalige Amsterdams Conservatorium, speelde hij jarenlang contrabas in het Utrechts Symfonie Orkest. Daarnaast studeerde hij eveneens aan het Amsterdams Conservatorium gitaar als hoofdvak. Toen hij afstudeerde was Julián de eerste abituriënt die aan een Nederlands conservatorium het solistendiploma gitaar behaalde.
Wij verliezen in hem een groot musicus, leermeester, mentor, raadgever maar bovenal een groot persoonlijkheid, die altijd klaarstond om je te helpen maar ook – als het nodig is – correctief kan optreden. Hij was een zeer gewaardeeerde gitarist die vaak heeft opgetreden voor de Nederlandse televisie. Ook in het buitenland was hij een geziene gitarist die veel gastoptredens had. Op de buitenlandse tournees heeft hij vaak met de topmusici van de wereld gespeeld.
Persoonlijk heeft ondergetekende – reeds als jonge pianist – vaak met Julián gemusiceerd en veel waardevolle adviezen van hem meegekregen. Het Caribische deel van het Koninkrijk heeft hij met zijn voortreffelijke spel op de kaart gezet. Wij zullen hem missen!
Met vriendelijke groet,
Alwin Toppenberg
Alwin Toppenberg
RSS
Facebook
Twitter
In de jaren 60 hield mijn gitaarleraar er mee op en was ik op zoek naar een nieuwe leraar. Ik weet niet meer hoe, maar ik kwam bij Julian terecht.
Ik zal de lessen op zaterdagmiddag bij hem thuis niet gauw vergeten. Hij leerde me als geen ander dat muziek plezier is, geïllustreerd met zijn gulle lach en relativerende humor. Ook zijn gezegde muziek is beweging is mij altijd bij gebleven.
Hij was op dat moment voor het eerst het Concierto de Aranjuez aan het studeren en dan vroeg hij me na afloop van de les nog even te blijven om tijdens het studeren daarvan het blad voor hem om te slaan.
Heel veel later kwam ik hem in de stad of hij muziek Staffhorst tegen, waar hij in de winkel gitaar zat te spelen.
We missen in hem een markante persoonlijkheid.
Ik wens allen die hem nabij waren veel sterkte.
Wim Loos, Soest