Albert Helman – Oude en nieuwe creolen
De brave creoolse gebruiken,
die raken we zoetjesaan kwijt.
– Zo’n liedje, zo’n schotel of ruiker,
wat zijn ze niet mal, uit de tijd…
De goede creoolse gewoonten
– een buur is familie en vrind,
en wat we zijn, blijft voor het leven –
zijn nu ouderwets en ontzind.
De vrome creoolse verlangens
– een visgat, een buiten, een kroost
van zeven tot zeventig kinderen –
vandaag wordt om zoiets gebloosd.
De oude creoolse begrippen
van gulheid, gastvrijheid en eer,
die leven alleen op de lippen, –
en weldra zelfs dáár ook niet meer.
We hebben nu ‘t nieuw Suriname,
zijn buitenlands, chic en modern.
Wat kan ik verlangen naar vroeger, –
creoolsheid als toen… tot de kern![1]
[1] ‘Oude en nieuwe creolen’, gedateerd 1950 en opgedragen aan Erwin en Thelma de Vries. Verschenen in Bank Notes (uitgave van De Surinaamsche Bank), nr. 32, mei 1967, p. 27. Ook in Adyosi/Afscheid (uitgave van het IBS, Nijmegen 1994, p. 112).
RSS
Facebook
Twitter
