blog | werkgroep caraïbische letteren

Actrice Hoe duur was de suiker: ‘Slavernij is een gluiperig geniaal systeem’

door Tascha Samuel

Paramaribo – Gaite Jansen, Yootha Wong Loi Sing, en Genelva Krind, zijn enthousiast de première van ‘Hoe duur was de suiker’ in Suriname mee te maken. Maar ook scriptschrijver en producent Paul Voorthuysen en regisseur Jean van de Velde, zijn meegereisd. De acteurs zijn deels veranderd door het maken van de film. “Ik ben in ieder geval heel erg anders. Ik ben me veel bewuster van de latente aanwezigheid van racisme en andere manieren van onderdrukking van de gekleurde mens in onze moderne samenleving”, meent Wong Loi Sing.
Een prijs
Zij speelt de rol van Mini Mini, de buitengewoon loyale huisslavin van Sarith (Gaite Jansen). “De rol van Mini Mini staat zo haaks op hoe ik ben”, zegt de actrice. Zij heeft zich eerst ingelezen om een gevoel te krijgen over hoe het toen was. Daarbij viel het haar op dat de slaaf koopwaar was, iets dat werd verhandeld en waaraan een prijs gekoppeld was. Krind keek eerst naar oude slavenfilms zoals Roots. “Als slavin Maisa werd ik veel beter behandeld dan de andere slaven, maar het bleef toch slavernij. Het is heel wat om je daarin in te leven. Je moet je zelf helemaal wegcijferen om je in die rol te kunnen verplaatsen. Je staat in een keer heel dicht bij je geschiedenis. Je beleeft het.”
Kritiek
Voor Wong Loi Sing was de vernedering in sommige scènes het hardst. “Op gegeven moment worden de slaven munten toe geworpen om hen ‘deel’ te maken van de feestelijkheden van een huwelijk. Dat is zo vernederend, dat je muntjes moet gaan rapen.” Zij is slavernij in een bredere context gaan zien als opkomende zwarte actrice en als jonge zwarte vrouw. “Er zijn scènes waarbij ik denk beesten!” En dan zijn er mensen die kritiek leveren omdat ze geen zweepslagen zien en wreed geweld, maar voor mij is die geestelijke manipulatie wellicht het ergst.” Wong Loi Sing meent dat er zodanig op de slaven hun psyché is ingewerkt dat hun op gegeven moment elke wil om te ageren tegen onrecht, werd ontnomen. “Het is een gluiperig, vies, maar geniaal systeem geweest, geniaal omdat ze het zo lang in stand hebben kunnen houden.”

Mindshift
Ook voor Jansen was het geen gemakkelijke taak om zich te verplaatsen in de rol van de wrede meesteres Sarah. “Het moeilijkst was om die omslag in mijn hoofd te maken om iemand te misbruiken. Om het als normaal te brengen dat iedereen aan elke bui van mij onderhevig is. Hoe ik iemand als minder dan een hond moet behandelen. Dat is een enorme mindshift.” Jansen is tot de conclusie gekomen dat een mens in zo een positie geplaatst zich al gauw zo gaat gedragen. “Iedereen is onderdanig aan je en doet wat je wilt. Je hoeft van nature geen slecht mens te zijn om slechte dingen te doen.” In totaal hebben de acteurs acht weken in Zuid-Afrika doorgebracht voor het filmen.

[uit de Ware Tijd, 04/12/2013]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter