blog | werkgroep caraïbische letteren

The National Slavery Museum: Building Bridges

Op 𝗱𝗼𝗻𝗱𝗲𝗿𝗱𝗮𝗴 𝟭𝟬 𝗼𝗸𝘁𝗼𝗯𝗲𝗿 𝟮𝟬𝟮𝟰 organiseren wij de conferentie “𝗧𝗵𝗲 𝗡𝗮𝘁𝗶𝗼𝗻𝗮𝗹 𝗦𝗹𝗮𝘃𝗲𝗿𝘆 𝗠𝘂𝘀𝗲𝘂𝗺: 𝗕𝘂𝗶𝗹𝗱𝗶𝗻𝗴 𝗕𝗿𝗶𝗱𝗴𝗲𝘀” in De Duif, Amsterdam. Deze dag staat in het teken van het erkennen van onze gedeelde geschiedenis en de blijvende impact van slavernij op de huidige sociale, culturele en juridische systemen.

Keynote spreker is 𝗕𝗿𝘆𝗮𝗻 𝗦𝘁𝗲𝘃𝗲𝗻𝘀𝗼𝗻, een alom geprezen Amerikaanse hoogleraar, auteur en mensenrechtenactivist, die zijn indrukwekkende inzichten zal delen. Na zijn inleiding volgt een paneldiscussie met Nederlandse experts over de sociaal-maatschappelijke impact van het National Slavernijmuseum in Nederland. Dit gesprek zal plaatsvinden met Peggy Brandon (Kwartiermaker museaal van het Nationaal Slavernijmuseum), 𝗗𝗮𝘃𝗶𝗱 𝗪𝗼𝘂𝘁𝗲𝗿𝘀 (Marketeer bij het Bonnefantenmuseum), 𝗦𝗲𝗿𝗲𝗻𝗮 𝗗𝗼𝗲𝘀 (Bijzonder Hoogleraar aan de Vrije Universiteit van Amsterdam) en 𝗟𝗶𝗲𝘀𝗯𝗲𝘁𝗵 𝗭𝗲𝗴𝘃𝗲𝗹𝗱 (Advocaat en Hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam).

Lobbyiste/kwartiermaker slavernijmuseum Peggy Brandon / foto Aart G. Broek

Daarnaast kunt u genieten van muziek van Shirma Rouse en spoken word van Gershwin Bonevacia.

De conferentie vindt plaats op donderdag 10 oktober 2024, met inloop vanaf 9:30 uur en het programma start om 10:00 uur en duurt tot 12:30 uur in De Duif, Prinsengracht 756, Amsterdam.

Het programma is kosteloos, maar alleen toegankelijk na aanmelding.
Meld je snel aan via deze link, https://lnkd.in/eGaSiiwC

1 comment to “The National Slavery Museum: Building Bridges”

  • BUILDING BRIDGES? Blimey!
    KLEURLOOS stilstaan bij EMANCIPATIE / Geketende en gevluchte slaven, schrijvers en vakbonden, vrouwen in alle mogelijke hoedanigheden, georganiseerde groepen en moedige dwarsliggers, religieus bevlogen rekkelijken en preciezen, wetenschappers en politici spanden en spannen zich in om werk- en leefomstandigheden te verbeteren. Met succes. Zij vormen voorbeelden om zich aan op te trekken en vooral ook om alert te blijven. Emancipatie is geen kleur gebonden behoefte maar een algemeen menselijk verlangen.
    Vandaag de dag met plezier aan de slag kunnen gaan, is in ieder geval de krachtige inspanning van voorgaande generaties met een waaier aan etnische diversiteit. Een indrukwekkende vooruitgang. Daar mogen we wel bij stilstaan, maar behoeft dit een specifiek zwarte huidkleur te krijgen? Kleurloos stilstaan bij emancipatie is wel zo gepast en ondermijnt het racisme in plaats van het te voeden. Bevrijd de nationale herdenking van het slavernijverleden van raciale ketenen (en lees: Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken, Haarlem: In de Knipscheer, 2024)

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter