blog | werkgroep caraïbische letteren
0
 

Lezing: Spiritualiteit – Bezieling & Beleving

Op zaterdag 4 november organiseert Werkgroep Caribische en Aziatische Cultuur Nijmegen een lezing over Spiritualiteit – Bezieling & Beleving. Gastspreker is Iris Soerel.

Programma

Iris Grace Soerel

12.30 Inloop/Ontvangst
13.00 uur Welkomstwoord
13.10 uur – 14.00 uur Lezing, deel 1: Wat is spiritualiteit?
Hoe is de beleving van spiritualiteit in Suriname en het Caribisch gebied?
Waarin verschilt dit met de beleving van spiritualiteit in Europa?
14.00 uur – 14.15 uur Vragen / opmerkingen
14.15 uur – 14.45 uur Pauze (versnapering en drank voor eigen rekening)
14.45 uur – 15.45 uur Lezing, deel 2: Spiritualiteit en het Levenseinde
Persoonlijke ervaringen en beleving
15.45 uur – 16.00 uur Vragen / opmerkingen
16.00 uur Sluiting en mededelingen

Datum: zaterdag 4 november 2023
Tijd: 13.00-16.00 uur
Plaats: Wijkcentrum Dukenburg, Meijhorst 70-39 Nijmegen
Bijdrage: Vrijwillige bijdrage
Zie ook website: www.wcacn.nl


Informatie over de lezing, deel I: Wat is spiritualiteit?

Wist u dat meer dan 70% van de wereldbevolking zichzelf als spiritueel beschouwt? Spiritualiteit omvat alles wat met de geest te maken heeft. Dit kan verwijzen naar religie, bovennatuurlijke krachten en persoonlijke innerlijke ervaring. Het begrip spiritualiteit roept vaak veel vragen op en kan variëren in betekenis, afhankelijk van wie je het vraagt.

De gastspreker nodigt u uit om samen op ontdekking te gaan, zowel in algemene zin als met betrekking tot Suriname en het Caraïbische gebied.

De rol van spiritualiteit in iemands leven is zeer persoonlijk en kan sterk verschillen van persoon tot persoon. Sommigen vinden troost en betekenis in religieuze tradities, terwijl anderen deze in de natuur, kunst, meditatie of andere spirituele praktijken vinden. Het is belangrijk om te begrijpen dat deze diversiteit aan spirituele overtuigingen en praktijken niet ongewoon is en voortkomt uit individuele zoektochten naar spirituele vervulling, beïnvloed door culturele, sociale en persoonlijke factoren.

De gastspreker herinnert zich nog de lezing van dr. Charles Johan Wooding in Amsterdam. Zij was een tiener en wat hij vertelde heeft haar geraakt. Winti is sinds hij zijn proefschrift heeft geschreven wetenschappelijk erkend als een Afro-Amerikaanse godsdienst. Winti kan, net als andere religieuze en spirituele praktijken, verschillende interpretaties en benaderingen binnen de gemeenschap hebben. De verschillen in spirituele bezieling en beleving tussen Suriname, het Caribisch gebied en Europa kunnen aanzienlijk zijn vanwege historische, culturele en sociale factoren. Tijdens de lezing neemt de gastspreker u mee in de beleving van spiritualiteit in Brazilië, Suriname, de Antillen en St. Vincent.

In Europa zien we een groeiende trend waarin mensen zich bezighouden met spirituele groei en ontwikkeling. Er worden tal van methoden en benaderingen aangeboden om bewustzijn te vergroten en dichter bij de eigen kern te komen. Een voorbeeld hiervan is Ayahuasca, afkomstig van inheemse stammen in Zuid-Amerika die een verhoogd bewustzijn creëren. Over het algemeen kunnen mensen in Suriname en het Caraïbisch gebied een meer diverse en levendige spirituele omgeving ervaren, terwijl Europa een complexe mix van traditionele en hedendaagse spirituele expressie kent. Binnen elke regio bestaan individuele variaties en uitzonderingen, en culturele uitwisseling en interactie dragen bij aan de unieke culturele rijkdom van Suriname.

Spiritualiteit heeft tal van positieve aspecten, maar kan ook uitdagingen met zich meebrengen. Negatieve aspecten hoeven niet inherent aan spiritualiteit te zijn, maar kunnen eerder het gevolg zijn van de manier waarop het wordt geïnterpreteerd, beoefend of geïnstitutionaliseerd.

Informatie over de lezing, deel II: Spiritualiteit en het Levenseinde

Weet u nog wanneer u voor het eerst werd geconfronteerd met de dood? Wat dacht u toen? Zelf was de gastspreker vier jaar toen haar broertje plotseling overleed. Kinderen hoorden niet op een begraafplaats, dus nam ze geen afscheid. In het Caraïbisch gebied en Suriname is de benadering van de dood vaak anders dan in Europa, vanwege diepgewortelde culturele achtergronden en tradities. Belangrijke aspecten van deze verschillen zijn rituelen en ceremonies. Het Caraïbisch gebied en Suriname kennen rijke tradities van rituelen en ceremonies rondom de dood, die sterk variëren afhankelijk van de etnische groep en religieuze overtuigingen van de betrokkenen. Deze rituelen kunnen zang, dans, trommels en specifieke gebeden of gezangen bevatten.

In vergelijking met Europa is de benadering van de dood in het Caraïbisch gebied en Suriname vaak meer verweven met gemeenschap, spiritualiteit en traditie. Europese opvattingen over de dood kunnen variëren, maar zijn over het algemeen meer geseculariseerd en minder divers in

vergelijking met de rijke tradities in het Caraïbisch gebied en Suriname. Europese begrafenisrituelen zijn doorgaans gestandaardiseerd en formeler, hoewel er een groeiende vraag is naar alternatieve vormen die de persoonlijkheid en het leven van de overledene meer weerspiegelen.

Tot zover de theoretische aspecten van spiritualiteit. Laten we ons richten op de enige zekerheid in het leven: dat het leven eindig is. Deze waarheid ontdekte de gastspreker al op jonge leeftijd, en daarmee begon een reis vol vragen, zonder directe antwoorden. Waar gaan we naartoe als we sterven? Wat gebeurt er met ons? Ze leerde dat lichaam en ziel van elkaar scheiden, en dat de ziel naar de hemel gaat. Haar nieuwsgierigheid was gewekt, maar niemand kon haar precies vertellen hoe het daaraan toegaat. De ziel is onsterfelijk, en we leven voort in de hemel. Voor haar was de conclusie duidelijk: er bestaat leven na de dood.

Vooropgesteld dat er diverse opvattingen zijn over deze vragen, wil de gastspreker respectvol omgaan met de uiteenlopende overtuigingen binnen verschillende gemeenschappen en bij individuen. Desalniettemin neemt ze u graag mee in haar persoonlijke ervaring en beleving om u te helpen uw eigen spiritualiteit en geloof te verkennen.

De dood heeft haar altijd gefascineerd, en persoonlijke crises brachten haar op een andere weg in haar leven. Ze wilde ontdekken waarom mensen die zouden overlijden of al overleden waren, in haar dromen verschenen. Wat hadden ze te vertellen? Op latere leeftijd wist ze dat ze iets kon betekenen voor hen die met de dood te maken kregen. Zodoende raakte ze op een dieper niveau betrokken bij naasten op weg naar het einde. Pas toen ze boodschappen doorkreeg van overledenen om door te geven aan hun nabestaanden, kon ze – nadat ze van de schrik bekomen was – vorm en inhoud geven aan spiritualiteit.

Iris Soerel ziet het als haar missie om angst voor de dood te verzachten, inzicht te geven in wat sterven werkelijk inhoudt en troost te bieden aan hen die rouwen om een dierbare. Spiritualiteit is de weg die je gaat om te komen bij wie je werkelijk bent. We hebben allen een manier van uiting geven aan het woord spiritualiteit. Wat is het anders dan een manier van uitdrukking geven aan wat je niet kunt zien? Wat je niet kunt zien, dat is het weten.

Het weten is bij iedereen aanwezig. Lang niet iedereen is (nog) in staat te horen en voelen wat dat weten wil zeggen. Wanneer hoofd en hart elkaar nog niet kunnen vinden, zal het hoofd de weg wijzen. Iedereen gaat die weg vroeg of laat.

Iris Soerel kijkt ernaar uit om met u op deze weg te gaan op 4 november a.s. Samen met haar kunt u diepere inzichten verkennen en de betekenis van spiritualiteit en het leven na de dood ontdekken.

De Dalai Lama zegt: “Spiritualiteit is niet religie. Het is een manier van leven, je manier van denken, je manier van zijn.”


Informatie over de gastspreker

Iris Grace Soerel, geboren in 1956 in Paramaribo, verhuisde met haar gezin naar Nederland toen ze zes jaar oud was. Na het voltooien van de middelbare school studeerde ze twee jaar aan de lerarenopleiding en stapte daarna over naar de opleiding Tolk-vertaler Engels. Ze liet zich leiden door de kansen die op haar pad kwamen en vergaarde werkervaring in diverse functies en organisaties. Nieuwe mogelijkheden dienden zich aan en door middel van opleidingen in training, adviesvaardigheden, NLP en Human Dynamics verbreedde haar carrière zich verder. In de laatste jaren van haar arbeidsleven werkte ze als projectcoördinator. Haar ambitie, zowel toen als nu nog steeds, was om het beste uit mensen te halen en hen te helpen hun eigen kracht verder te ontwikkelen. Op jonge leeftijd ontdekte ze haar liefde voor het schrijven van levensgedichten. Schrijven werd een toevlucht toen een actief leven plotseling tot stilstand kwam, kort na haar vijftigste verjaardag, als gevolg van invaliderende pijnklachten. Een jarenlange zoektocht volgde in zowel medische als alternatieve behandelingen.

Hoewel sommige deuren zich sloten, openden er vensters toen het onderwerp ‘de dood’ steeds prominenter werd in haar leven. Als veertiger sprak ze regelmatig op uitvaarten. Nu kreeg ze de rol om dierbaren te begeleiden aan het einde van hun levensweg, zodat ze het aardse leven in vrede konden loslaten. Het kan geen toeval zijn geweest, want de dood heeft haar altijd gefascineerd. Het plan om uitvaartleider te worden moest ze vanwege rugklachten laten varen.

Via een andere weg vond ze echter alsnog haar weg naar haar roeping. Zij bood anderen een gevoel van veiligheid dat ze zelf (nog) niet kon verklaren. Anderen zagen wat zijzelf nog niet besefte. In haar jeugd verschenen regelmatig mensen in haar dromen van wie al snel bericht kwam dat ze overleden waren. Ze leerde er niet bang voor te zijn, maar voelde ook dat ze er niet over moest praten. Zo verdween het lange tijd naar de achtergrond.

De transformatie zette door toen de ongeziene wereld zich niet langer liet wegstoppen. Spiritualiteit werd niet langer slechts een onderwerp om over te lezen, maar kreeg een diepere betekenis en inhoud toen ze boodschappen ontving van mensen die al waren overleden. Ze werkte deze gesprekken uit tot ze uiteindelijk, met hun instemming, een boek kon schrijven. Ze geeft lezingen onder de titels: “Als sterven je raakt gaat de dood voor je leven” en “Aandachtig doodgaan is niet egoïstisch.”

In 2014 debuteerde ze met Een les over onsterfelijkheid, een boek dat draait om de vraag wat het met je doet als je weet dat je leven eindig is. Hoe bereid je je voor op de dood en houdt dan alles op? Of is het een terugkeer naar waar we vandaan komen? Haar gezondheid stond haar niet toe om het boek persoonlijk te promoten, dus organiseerde ze huiskamerlezingen en workshops in de buurt. Daarna ging ze levensverhalen optekenen voor nabestaanden, boeken die in kleine oplages in eigen beheer werden uitgegeven. Wanneer haar gezondheid het toelaat, gaat ze graag in gesprek met mensen die behoefte hebben om over sterven te praten. Hoewel ze niet pretendeert alle wijsheid in pacht te hebben, deelt ze graag de kennis die ze heeft opgedaan vanuit haar eigen ‘weten.’ Haar missie is om angst voor de dood te verzachten en/of weg te nemen.

Momenteel rondt ze het manuscript af van Een straal van Genade, een autobiografisch boek dat haar unieke reis beschrijft na een bijzondere en diepgaande transformatie. Met dit boek hoopt ze anderen die vergelijkbare ervaringen hebben gehad te helpen hun eigen pad te verkennen en te leren vertrouwen op hun eigen kracht.

De gastspreker neemt op 4 november een aantal exemplaren van haar boek Straal van Genade mee. Mocht er interesse zijn: Het kost € 22,50 (gelieve a.u.b. gepast af te rekenen).

Foto’s © Michiel van Kempen

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter