8 decemberproces: waarheidsvinding versus samenzwering
Zij richtten in ’t blinde de lopen
En schoten de liefde neer,
Maar zij konden zijn hart niet doden,
Gevallen is enkel hún eer.
Jef Last
door Henry Does
Moorddadige discriminatie
John Dugard, hoogleraar internationaal recht en vooraanstaand criticus van de Apartheid in Zuid Afrika, heeft als Amicus Curiae van het Amsterdams Gerechtshof in een uitgebreide studie (1) geconcludeerd dat de folteringen en moorden van 8 december 1982 kwalificeerd moeten worden als misdrijven tegen de menselijkheid, als internationale misdrijven. Christiaan Rüter, hoogleraar strafrecht en procesrecht, had als promovendus in zijn proefschrift (2) betoogd dat misdrijven tegen de menselijkheid ‘uiting zijn van een aangematigd recht te bepalen, dat bepaalde groepen op deze aarde niet – of althans niet menswaardig – zullen leven.’ Misdrijven tegen de menselijkheid als expressie van moorddadige discriminatie. De 8 decemberslachtoffers behoorden tot een politiek, professioneel en etnisch diverse groep van critici van de militaire dictatuur. Deze zonen van Suriname waren voorvechters van vrijheid, democratie en recht voor allen.
Samenzweringscode
Kort na zijn bloedige staatsgreep van 25 februari 1980 onthulde coupchef Bouterse (3) de samenzweringscode van zijn ‘Groep van 16’ : ‘Indien je jouw mond niet kan houden, staat je alleen de kogel te wachten.’ Diegene die de waarheid spreekt of dreigt te spreken wordt vermoord! Ziedaar het ‘aangematigd recht’ tot moord. Voorbedachte rade als constituerende code, als operationele ziel van de historische misdaden tegen republiek, grondwet, staatsveiligheid, democratische rechtsstaat en mensenrechten. Roy Horb, tweede man van de ‘Groep van 16’ en later tweede man in het leger, zou een van de slachtoffers worden van deze omerta. Hij werd kort na de decembermoorden vermoord (4), vlak voor aankomst van de 8 decemberonderzoekscommissie van de OAS in Paramaribo! Horb was voorziend geweest, zijn ooggetuigenis verscheen postuum in het boek De decembermoorden in Suriname (1983). Daarin verscheen Bouterse als dé samenzweringsbaas en operationeel commandant van de belastering van de slachtoffers en van de brandstichtingen, ontvoeringen, folteringen en moorden. Horb gaf er blijk van zijn eigen dood te hebben voorzien: ‘Als ik mocht doodgaan bij een verkeersongeluk, door verdrinking of wat dan ook, weet één ding: ik ben vermoord. Vermoord door Desi en zijn bende.’
Te kwader trouw
Waarheidsvinding, naar de waarden en normen en het professionalisme zoals in grondwet en strafrecht gecodificeerd, mocht volgens Bouterse niet worden toegepast als het ging om zijn persoon. Met de onrechtmatige zelfamnestiewet (2012) en stop-opdracht aan de Procureur-Generaal heeft hij als president tevergeefs getracht het 8 decemberstrafproces stop te zetten. Hij entameerde, in een een-tweetje met de door zijn regering ‘in natura’ betaalde publicist Sandew Hira, een eigen showproces van ‘waarheidsvinding’. Die ‘waarheidsvinding’ kenmerkte zich door het ontbreken van een wettelijke basis, passende expertise, hoor en wederhoor en onpartijdigheid (5). Maar het ontbreken van tegenspraak lokte roekeloosheid uit. Bouterse vertelde dat toen hij als machthebber op 9 december 1982 de bevolking voorhield dat de slachtoffers ‘op de vlucht’ waren neergeschoten, hij wist dat het ‘lulkoek’ was. Dat Sandew Hira en Bouterse daar rustig overheen spraken alsof er geen vuiltje aan de lucht was, toonde de morele doofheid van hun een-tweetje. Bouterse had immers met zijn ‘lulkoek’-ontboezeming, publiekelijk bekend dat hij willens en wetens zijn landgenoten had bedrogen. Hij had het bewijs geleverd te kwader trouw te handelen.
Bedriegcode
In het 8 decemberstrafproces was op videobeelden te zien hoe Bouterse op 8 december 1982 in het Fort Zeelandia persoonlijk deelnam aan een walgelijke wandaad: André Kamperveen werd onder (psychische) foltering gedwongen een valse zelfbeschuldiging voor te lezen, als zouden de slachtoffers een vanuit Nederland aangestuurde staatsgreep willen plegen. Het macabere tafereel demonstreerde de bedriegcode van ‘Desi en zijn bende’: De dief die roept: ‘Houdt de dief!’. Niet zijn slachtoffers, maar Bouterse zélf pleegde in december 1982 een coup. Doel van zijn zelfcoup: alleenheerschappij-zonder-tegenspraak! In zijn regeringsverklaring van 1 mei 1983 waren verkiezingen afgeschaft!
Het veroordelende 8 decembervonnis van de Krijgsraad van 29 november 2019 (6), liet feitelijk onderbouwd zien hoe de willekeur, discriminatie en misleiding van de 8 decembersamenzwering het hadden afgelegd tegen de onpartijdigheid, non-discriminatie en eerlijkheid van professionele waarheidsvinding.
1.
http://decembermoorden.com/Documenten/Advies%20John%20Dugard,%202000.%20Onder%20GERECHTIGHEID.pdf
2.
Christiaan Rüter. Enkele aspecten van de strafrechtelijke reactie op oorlogsmisdrijven en misdrijven tegen de menselijkheid, 1973
3.
Jozef Slagveer. De nacht van de revolutie – de staatsgreep in Suriname op 25 februari 1980, 1980
4.
Theo Para. Horb is vermoord. In: Verzwegen werkelijkheid. De rechtsorde onder Bouterse, 2018
5.
Theo Para. ‘De getuigenis van president Bouterse’ is gecrasht. In: Verzwegen werkelijkheid, de rechtsorde onder Bouterse, 2018
6.
RSS
Facebook
Twitter
