Waarom zijn boeken van zwarte auteurs ondergewaardeerd?
Op woensdag 21 juni organiseert de bibliotheek Eemland in Amersfoort een Keti Koti Dialoog over het thema: Waarom zijn boeken van zwarte auteurs ondergewaardeerd? Aan tafel schuiven aan Roline Redmond en Michiel van Kempen. Moderator is Tirsa de With.
Datum en tijd: woensdag 21 juni 2023, van 19.00 tot 21.00 uur
Locatie: Bibliotheek Eemland, Eemlandplein, Amersfoort
Aanmelden via info@ketikotiamersfoort.nl
Kom je met OV? Het treinstation is ca 10 minuten lopen naar het Eemplein. Ben je met de auto? Parkeergarage is onder het Eemplein.
RSS
Facebook
Twitter
Frank Martinus is bepaald niet ondergewaardeerd. En zo zijn er meer (Astrid Roemer, Edgar Cairo…)
Waarom zijn boeken van Zwarte auteurs ondergewaardeerd (in het curriculum van middelbare scholen)? Dat lijkt een begin te zijn van een Surinaamse dekolonisatie complottheorie
Terecht, Frank Martinus Arion en Astrid Roemer hebben wel erkenning gekregen. Logisch, want Dubbelspel was een echte Caribische roman en Over de Gekte van een vrouw was een feministische knaller. En laten we Raul de Jong’s Jaguarman niet vergeten. Het grote voorbeeld van literaire onderwaardering in Nederland is natuurlijk Edgar Cairo.
Of die vermeende onderwaardering bewuste of onbewuste discriminatie is, dat weet ik niet. Maar dat er sprake kan zijn van discriminatie heeft de BBC bewezen toen ze Bernardine Evaristo, de eerste Zwarte vrouwelijke winnaar van de Booker prize – die het ook nog moest delen met een witte schrijfster – aanduidde als ‘een andere schrijfster’ . Waarom Nederland totaal anders zou zijn is niet hard te maken.
Maar Zwarte Caraïbische schrijvers hebben ook een rol om die vermeende onderwaardering tegen te gaan. Ik zie Zwarte schrijvers niet aan tafel zitten bij de Zwarte media. Ik heb onlangs een content-analyse gedaan voor een Surinaams mediabedrijf, maar Surinaamse schrijvers kwam ik niet of nauwelijks tegen. Volgens mij kun je op Radio Mart, Omroep X, Culturu tv of Afromagazine gemakkelijk een interview regelen als je iets interessants te melden hebt. Ook daar begint het voorwerk om uit die onderwaardering te komen.
En zonder negatief te zijn over de gevestigde formats voor Caribische schrijvers. Daar zit zeker de doelgroep, waaronder de keurige gecultiveerde Witte zestiger die geflest is door een Gambiaanse tiener. Maar dat zou niet de toekomst moeten zijn van het lezerspubliek voor boeken van Zwarte schrijvers.
Als je op de boekenlijst van een middelbare scholier wilt komen zul je blijkbaar iets nieuws moeten verzinnen.