Shrinivási – El kankantrie de poesía
Para Michaël Slory
Onze adem
draagt de woorden weloverwogen
licht als ze zijn
als van de kankantrie
het pluisje
waarin zacht zichtbaar
de reus van straks
ongehinderd in sluimer
Hoe jij
de natuur om je heen
de mensen
al wat gebeurt
omzet in teken en taal
lichtpuntjes
waarvoor de mensen blind zijn
als een brandende lamp
de weg aangeeft
het pad
verlicht dan wij gezamenlijk gaan
Telkens versteld sta ik
als ik je lees, je indrink
de goddelijke drank van vreugde
van getroost;
jij die het land zuivert en
aankleedt
diepzinnig, luchtig, ongemeen
perseelt in zo menige taal
Zanger, die eeuwen al
zong
hier geboren ben en getogen
jij die de zeebries proefde
het zeegeruis met
de dageraadszon meenam
in dicht en verhaal
het lied van jezelf
van de anderen
van mensen
wel en wee der continenten
Je lied
zal veel verder, generatieslang
opklinken
glanzen als een warmende zon
leven doen luiken
vol vreugde
in de harten der mensen.
[uit De Ware Tijd Literair, 5 augustus 2000]
RSS
Facebook
Twitter
