De Gouden Koets
door Gerhard Hoogers
Mocht het zo zijn dat de Gouden Koets niet meer terugkeert op Prinsjesdag, dan zou ik dat persoonlijk een droevige constatering vinden. Juist het voortgezet gebruik van dit nationaal geschenk aan de net ingehuldigde Wilhelmina mét zijn zijpaneel ‘hulde der koloniën’ is een prachtig instrument, zou ik menen, om voortdurend in gesprek te blijven over de manier waarop volk, vorstenhuis en identiteit met elkaar verbonden zijn en wat daarin in de loop der jaren verandert en pijnlijk wordt.
Pijnlijkheid hoort niet in een museum: discussie over wat pijnlijk is (geworden) en waarom dat zo is hoort in het hart van de Nederlandse democratie. Alleen al vanwege het feit dat ieder jaar op Prinsjesdag de Gevolmachtigde Ministers van Aruba, Curaçao en Sint Maarten in de Ridderzaal aanwezig zijn, vertegenwoordigers van delen van ons Koninkrijk die eens deel waren van die ‘huldebrengende koloniën’ en nu autonome landen zijn zou dat evident moeten doen zijn…
En kan iemand de NOS even uitleggen dat op de koets de Nederlandse Maagd staat – en niet een witte jonge vrouw?
ontleend aan LinkedIN, 8 september 2020.
RSS
Facebook
Twitter
