blog | werkgroep caraïbische letteren

Waar blijft de verontwaardiging?

door Olaf D. Milders


Het bleef woensdag oorverdovend stil op de Dam en op het Malieveld. En dat terwijl 30 juni 2020 de boeken in zal gaan als de dag waarop 7,5 miljoen mensen alle rechten ontnomen werden. De dag dat de nieuwe Chinese veiligheidswet van kracht werd in Hongkong, zodat president Xi Jinping onbeperkt zijn macht uit kan voeren in de stadstaat.

Sint-Thomas - vervallen beeld / Curaçao
beelden uit het missieverleden / Curaçao – foto collectie Aart G. Broek

Ondanks de protesten tegen racisme en discriminatie van de afgelopen weken breekt in Nederland niemand een lans voor al deze miljoenen mensen. Bedrijven buitelden over elkaar om Black Lives Matter te ondersteunen, mediabekendheden hadden er hun mond vol van, maar over Hongkong horen we praktisch niets.
Van actie tegen China is al helemaal geen sprake. Wel meeliften op de massale verontwaardiging, zogenaamd uit principe, maar nu het er echt om spant, zitten we weer allemaal thuis, te leven in onze overvloed. De handelswijze van China is een acute bedreiging, exponentieel veel gevaarlijker dan een bronzen beeld van iemand die al eeuwen dood is. Vanuit de politiek horen we wat zacht gebrom over ‘zorgen’, maar ook daar geen actie. Zolang mijn in China geproduceerde telefoon maar werkt en de leveringstijden van AliExpress of Banggood niet te lang zijn, kan China zijn macht uitbreiden, zonder enige reprimande vanuit de andere kant van de wereld.

Ontleend aan NRC, 6 juli 2020; zie ook ‘Boeken van kritische auteurs weg uit bibliotheken Hongkong’, NOS, 5 juli 2020.

standbeeld Johan van Oldenbarnvelt, Den Haag - foto Aart G. Broek
standbeeld Johan van Oldenbarnvelt, Den Haag – foto Aart G. Broek


1 comment to “Waar blijft de verontwaardiging?”

  • Verbeter de wereld.ik begin bij mezelf.
    ConsuMINDER.KOOP Lokaal. Haal productie (deels) van medicijnen terug naar Europa/Nederland?
    China is machtig maar dat staan wij hier in het Westen toe met onze manier van kopen/weggooien.
    We betalen een dure prijs voor “goedkope” vaak onnodige prullaria.Stop alvast daarmee.Is een begin. Je hoeft alleen maar op vuilnisophaaldagen te kijken wat voor goeie bruikbare spullen wordt weggegooid.Dat kost heel veel energie en geld om het te recyclen/ verbranden.
    Het is een andere invalshoek wellicht om het “Chinaprobleem” te benaderen maar vele wegen leiden naar Rome.
    Zolang het grote publiek materialistich denkt en handelt zullen we het echte gevaar niet (op tijd)zien aankomen.
    Het is misschien simpel gedacht van mij; ben ook maar een gewone burger.
    Willen wij met zijn allen dingen willen veranderen op deze wereld dan moeten we met zijn allen bij onszelf beginnen.Samen sterk.Samen één.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter