Bobby Farrell, de dansende Daddy Cool
door Peter Bruyn
Nee, over het feit dat Bobby Farrell de klassieke Boney M-its op de platen niet zelf had gezongen werd al vele jaren niet geheimzinnig meer gedaan, ook niet door hemzelf. Maar als hij optrad zong hij weldegelijk. Donderdagochtend werd Farrell dood aangetroffen in zijn hotelkamer in Sint Petersburg, waar hij woensdag met zijn ‘nieuwe’ Boney M had opgetreden. Voor oudjaar stond een tv-show in het Italiaanse Rimini in zijn agenda.
Zijn roem heeft Farrell eigenlijk te danken aan wat je ‘de wraak van Frank Farian’ zou kunnen noemen. De Duitse liedjesschrijver en producer Farian had begin jaren zeventig zelf ambities om als zanger door te breken, maar kreeg bij de platenmaatschappijen geen voet aan de grond. Dus besloot hij de door hem opgenomen liedjes maar onder een andere naam uit te brengen. Het eerste was Baby do you wanna bump van de gefingeerde groep Boney M dat een bescheiden hit werd in Duitsland en de Benelux en de tweede, Daddy Cool was zelfs een regelrechte klapper. Toen was er ook een ‘gezicht’ nodig om Boney M op TV te playbacken. Impresario en talent scout Katja Wolff regelde voor Farian drie donkere meisjes en één jongen.
Die jongen was de op 6 oktober 1949 op Aruba geboren Roberto Alfonso Farrell, die na de nodige omzwervingen over de wereld in de late jaren zestig in Nederland en Duitsland het hoofd boven water trachtte te houden als danser en dj. Zijn soepele, springerige dansbewegingen en ongetwijfeld ook het weelderige borsthaar vielen bij Wolff in de smaak. Zij lijfde Farrell voor Farian in bij Boney M en de rest is popgeschiedenis.
De succesperiode van Boney M duurde zo’n vijf jaar, tot 1980, waarin meer dan honderd miljoen platen verkocht werden. De verdiensten daarvan vloeiden echter grotendeels in de zakken van Farian en zijn productieteam, omdat Farrell en zijn drie zangeressen nauwelijks een aandeel hadden in de muziek – pas in 1981 mag Bobby Farrell een enkel liedje zingen op het album Boonoonoonoos maar dan is de groep al op zijn retour. In Nederland scoorde Boney M tussen 1976 en 1980 tien top-10 hits, waarvan er vier de eerste plaats bereikten: Sunny, Ma Baker, Rivers of Babylon en Hooray! Hooray! It’s a holi holiday. Hoewel exacte cijfers ontbreken zijn er van Rivers of Babylon – dat Farian vrijwel exact kopieerde van een oude reggaegospel – waarschijnlijk alleen al in Nederland meer dan een half miljoen exemplaren verkocht.
In de jaren tachtig begon het te rommelen binnen Boney M. Farrell probeerde het met een vruchtenloze solocarrière, kwam weer even terug bij de groep die uiteindelijk ook uit elkaar viel. De Arubaan stortte zich in het schnabbelcircuit, was in allerhande televisieprogramma’s te zien, werkte mee aan een hilarisch spotje voor een verzekeringsmaatschappij en probeerde het met een nieuwe Boney M met andere zangeressen, waarmee hij de oude hits uitventte. Daarmee had hij de laatste jaren vooral in het Oostblok en verre oorden als Libanon weer veel succes.
Farrell bleef een uiterst flamboyante persoonlijkheid met het hart op de tong. Dat bleek vorig jaar nog in de tv-talkshow Jensen, waar hij in een verbazingwekkende spraakwaterval zijn carrière samenvatte: ”Vanaf vijftien jaar oud reisde ik door de wereld. Werd Boney M. Limousines, jets, bodyguard, cocaïne, mannen, vrouwen, trio’s, de hele bullshit gedaan. En daarbuiten is er fucking nothing. Alleen een paar goede vrienden waarmee ik kan praten: Waarom leef ik? Waarom ben ik hier?”
Rijk is Bobby Farrell van alle miljoenenhits nooit geworden, maar hij bleef Daddy Cool.
RSS
Facebook
Twitter
