Lisibeti Sings Negro Spirituals
door Rosita Leeflang
Het moet een avond gaan worden vol mooie muziek en een reis van Afrika via Suriname naar de Verenigde Staten. Een avond waarbij de verhalen en verworvenheden van sterke vrouwen als de Afrikaanse Harriet Tubman, de Surinaamse Ma Es en de Amerikaanse Mahalia Jackson voorbijkomen. Lisibeti Sings Negro Spirituals wordt komende vrijdag door Liesbeth Peroti opgevoerd in de Grote Stadskerk.
“Het is niet mijn idee om dit te doen”, vertelt zij aan de Ware Tijd. “Vorig jaar heb ik het stuk in Nederland opgevoerd. Een echte anitri [EBG-er…red.] zag dat en vroeg of ik het wilde opvoeren in verband met 275 jaar EBG in Suriname, omdat het een leuke activiteit is voor de gemeenschap.”
Het is die persoon, die niet nader bij naam genoemd wil worden, die de opvoering heeft voorgefinancierd en het voorstel heeft gedaan aan de hoogste autoriteiten binnen het kerkbestuur. Zij op hun beurt vonden het een leuk idee. “Maar voor de rest heeft de kerk er niets mee te maken”, benadrukt Peroti. “Het is een geste geweest, waarbij er van onze kant procedurele fouten zijn gemaakt en wij de productie niet op 02 april, maar op 1 april zullen opvoeren. Het is een bijzondere dag, law man dei, en wij zullen de mensen in positieve zin gek maken met de productie”, zegt Peroti lachend.
Lisibeti Sings Negro Spirituals is een muziektheaterstuk, waarin er pianomuziek wordt gespeeld en er wordt geacteerd. Het stuk vertelt via een monoloog het verhaal van een jonge vrouw uit Afrika, die via Suriname naar de Verenigde Staten gaat. Het verhaal zit in de negro spirituals, die in Suriname sokopsalm worden genoemd. “Een sokopsalm werd in het verleden gezongen voor familie die gedoopt is. Ze zijn dan ook voor een groot deel gebaseerd op Bijbelse teksten, terwijl ze niet helemaal Bijbels zijn bedoeld. Het is in de songs duidelijk te horen dat alle hoop en blijdschap refereert naar Afrika of naar de verlangens naar de ouders.”
Peroti gebruikt een digitale piano tijdens de voorstelling. Het stuk is geen concert, alhoewel er heel veel wordt gezongen. Ma Es (Esseliene Fabiesmeer 1926 – 2008), Mahalia Jackson (1911 – 1972) en Hariett Tubman (1822-1913), die tijdens de slavernij velen heeft helpen vluchten, hebben een centrale plaats in het verhaal. “Het is goed dat mensen weten dat de religieuze nummers werden gezongen, omdat mensen verlangden naar de goedheid van Afrika. Zij hebben er strijd geleverd om niet weg te gaan.”
Nog een reden waarom het zeker de moeite waard is om deze productie te zien, is de mooie zang en de kerkklassiekers die bijvoorbij komen. Gekozen is voor de Grote Stadskerk, mede vanwege het prachtige decor. De productie duurt twee keer 40 minuten en wordt beëindigd met een bijdrage van het Mannenkoor Harmonie. Het stuk is geschreven en geregisseerd door de Nederlandse Lamara Bronne, die haar oorsprong in Suriname heeft. Lisibeti Sings Negro Spirituals wordt vrijdag 1 april eenmalig opgevoerd in de Grote Stadskerk, om 20.30 uur.
[uit de Ware Tijd, 29/03/2011]
RSS
Facebook
Twitter
