Driehoeksreis [3]
Eind januari opent in het Curaçaosch Museum een overzicht van het grafisch werk van Bert Kienjet. Deze Leidse kunstenaar laat zich in zijn grafisch werk inspireren door de Dutch Caribbean. Dit leidde tot een reeks etsen met de titel Driehoeksreis.
De reeks bestaat uit tientallen portretten van ‘personages’ die de driehoeksreis bevolk(t)en. Deze reis van Europa via West Afrika naar het Caraïbisch gebied en weer naar Europa werd in de 17de eeuw door de West-Indische Compagnie begonnen. Deze reis wordt door Kienjet als metafoor gebruikt voor de sociale, culturele en bestuurlijke beïnvloeding en banden tussen Westerse, Afrikaanse en Caraïbische culturen.
Soms betreft het personages die zich feitelijk op en tussen de drie continenten manifesteerden, soms gepersonifieerde cultuurdragers, soms bestaande figuren die een grote of kleinere rol spelen/gespeeld hebben in het grote geheel van cultuuroverdracht en identiteitsbevestiging. Door het groepsgewijs tonen van de portretten worden verhalen zichtbaar, wordt een hernieuwd combineren en vergelijken mogelijk.
In het Curaçaosch Museum zal de serie Driehoeksreis in zijn geheel getoond worden. Vanaf 21 oktober, vrijdags zes weken lang, alvast een voorproefje van dit bijzondere kunstwerk op Caraïbisch Uitzicht, voorzien van korte onderschriften door Kienjet zelf.
rechts: portret van lid van de Staten Generaal en koopman Jacob Olycan (naar Frans Hals 1625), ets/aquatint, 2010
In zijn meest indringende column ‘The rest is silence’ (uit de bundel Geniale anarchie) beschrijft Boeli van Leeuwen het verschil tussen kijken en zien. Als het over ‘zien’ gaat moet Boeli de ogen van zijn vriend ‘dòktòr’ in gedachten hebben gehad; hij zag scherp. Even scherp zijn de ogen van de 17de-eeuwse koopman Jacob Olycan, tevens Statenlid, maar zijn blik is anders. Beide staatsmannen kijken hetzelfde, maar hun zien is zo verschillend. Objectiviteit bestaat niet. Waarnemen is relatief, afhankelijk van de positie van de waarnemer. Hoe relatief is zien? [BK]
RSS
Facebook
Twitter
