blog | werkgroep caraïbische letteren

De Ware is De Ware niet meer

door Joshua Taytelbaum

Het doek is gevallen voor de Ware Tijd. Vele malen ben ik de laatste tijd kritisch geweest over het hoofdredactioneel commentaar van de Ware Tijd, maar vandaag is voor mij de grens bereikt, vanaf vandaag is de krant niet langer objectief en serieus te nemen en is zij definitief toegetreden tot propagandateam van het Bouterse-blok.

Zij laat zich op sleeptouw nemen door de afdeling Blauwgrond van de NDP, die bij gebrek aan zinnige argumenten alleen maar in staat is om met een complottheorie op de proppen te komen, zoals wij die kennen van andere autoritaire regiems, zie bijvoorbeeld het Syrië van moordenaar Assad op dit moment.   Hoe anders is deze stelling van de Ware Tijd te plaatsen over de door Brunswijk vieze oorlog genoemde Binnenlandse Oorlog: “De nadruk is gevallen op de directe gevolgen van de oorlog, maar er zijn maar weinigen die kennis dragen van de sluwe en vieze rol die vanuit Nederlands grondgebied heeft plaatsgevonden. De broederstrijd is hier aangewakkerd en gefinancierd met steun vanuit Nederland. Daar zaten de venijnige scenarioschrijvers.” Dat Nederland een aandeel heeft gehad in de coup van 25 september 1980 en in de Binnenlandse oorlog staat buiten kijf, maar waar de Nederlandse dossiers helaas voor 60 jaar gesloten blijven, heeft de Ware Tijd kennelijk als enige toegang gehad. Kennelijk vindt de Ware Tijd het voldoende excuus voor alle misdaden tegen de menselijkheid van 8 december 1982 en van de Binnenlandse Oorlog. Tenslotte moet onze moordverdachte president ten koste van de waarheid – en niet te vergeten de objectiviteit van de krant – verdedigd worden.

Let op, hier spreekt niet God, ook niet de afdeling Blauwgrond van de NDP, maar de Ware Tijd in datzelfde hoofdredactioneel commentaar: “Een geestelijke heeft hier tijdens de protestmars in een vraaggesprek recentelijk een deel van de samenleving vernederd door te laten doorschemeren dat een deel van de bevolking dom is. Dit kan nooit Gods goedkeuring wegdragen, maar het is de taal die door de kolonisator wordt gesproken. Deze kruipt in het lichaam van handlangers hier. Zo werkt het systeem. Sommige geestelijke leiders, vakbondsleiders en politici verlenen hand- en spandiensten aan Nederland. Er is goud en olie in de Surinaamse bodem. Nederland zit in grote problemen en wil greep krijgen op de bodemschatten. Tegen die achtergrond beweegt Politiek Den Haag hemel en aarde en reist de hele wereld rond om hun doel van herkolonisatie te versnellen door te proberen Suriname klein te krijgen en een burgeroorlog aan te wakkeren.”

Dit lezende kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat de hoofdredacteur van de Ware Tijd haar pen heeft overgedragen aan de voorzitter van de afdeling Blauwgrond van de NDP. Indien dit niet het geval is, dan moet zij evenals Jennifer Geerlings-Simons in dwangbuis worden afgevoerd naar ‘s Lands Psychiatrische Inrichting.

Bouva een slechte ambassadeur voor de NDP  

In Times of Suriname van vandaag staat op de voorpagina groot aangegeven dat mede-initiatiefnemer tot wijziging van de amnestiewet 1989/’92 Melvin Bouva niet onder de indruk is van de stille tocht: “Ik zag meer blanken en allochtonen”, zei het enfant terrible van de NDP. Volgens hem wist het overgrote deel van de demonstranten, met uitzondering van de nabestaanden, niet eens waarom het meeliep. Kijk, dat is wat de oppositie onderscheidt van de coalitie, want bij de coalitie was het tijdens de debatten duidelijk dat alle leden – met uitzondering van Noreen Cheung – blindelings de Grote Roerganger volgden, waar tegenover de oppositie haar aanhang massal heeft weten te mobiliseren en motiveren om mee te lopen in een stille tocht, want waarom zouden mensen die van niets weten meelopen? Dat doen alleen betaalde NDP’ers met een bord voor de kop: “Bouterse onze verlosser!” Als Bouva inderdaad van mening is dat de er doorheen gedrukte amnestiewet zal zorgen voor rust en verzoening in de samenleving, dan moet Bouva zijn gekleurde bril afzetten en anders gaan praten, want op deze wijze is hij contraproductief voor zijn eigen ideeën en die van de NDP.

1 comment to “De Ware is De Ware niet meer”

  • Dit is verontrustend nieuws. Waar gaat het heen met Suriname? De Ware Tijd was lang nog een krant waarop je kon vertrouwen.
    Is DWT nu van nieuwsblad veranderd in propagandablaadje?

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter