John Leefmans – monkel
als ‘t lied u iets te droevig klinkt
sluit uw ogen klap! en monkel.
op het kruispunt onder plavuizen
ligt hout een dwarse staaf
reeds door mijn zwarte adem
lees het avondblad
bid uw avondklacht
zand een regen door ribbenblinden
eens stond hier wit een jasmijn
waar nu het matte asfaltkruis
waaronder ik geradbraakt
vogels uit de blauwe klamboe bid,
wind wind dans de wind
veraf rondom gromt de trom
godetrom godetrom
dans de wind de wind
de wind maar als ‘t u iets te droevig klinkt
sluit uw ogen voor de genster
achter het ooglid zachtrood gefonkel
draai af het hoofd en monkel.
[uit Intro, 1981]