blog | werkgroep caraïbische letteren

de Ware Tijd aan lafheid ten onder

 
Kruithuis van Fort Zeelandia met ingemetseld Zeeuws wapen
 

Wat een labbekakkerig stukje tekst, wat een lafheid (je weet immers maar nooit…), wat een onbenul, die slotalinea van het hoofdredactioneel commentaar van de Ware Tijd van vandaag over de militaire operatie Fort Zeelandia Complex. Hier loopt Bouterse met bloed besmeurde laarzen aan zijn platvoeten dwars door de historisch meest beladen plek van Paramaribo en van heel Suriname, tweemaal het teken van de knoet: de eerste knoet zijnde de kolonialisering en de slavernij, de tweede knoet zijnde de minstens even brutale vrijheidsberoving van de Surinamers door Bouterse’s revo van 1980, die nu moet worden bekroond met het uitwissen van de laatste bloedsporen. Door deze job te klaren denkt Bouterse de geschiedenis definitief naar zijn hand te hebben gezet. Denkt hij.

Met een lafhartig verhaaltje draait dWT om de hete brij heen, in de verwachting dat “geluisterd wordt naar de opvatting van personen die ook andere inzichten willen delen met de beleidsmakers”, denkend dat “uitwisseling van inzichten en het zoeken naar de juiste oplossing partijen dichter bij een oplossing brengt”. Laat Meredith Helstone eens informeren bij Leo Mopurgo of “de beleidsmakers” ten tijde van de censuur inzichten wilden delen met Mopurgo en naar een oplossing wilden zoeken. Mevrouw Helstone, het is maar dat u het weet, het is nu precies hetzelfde als toen, de vordering van het hele Zeelandia Complex is dwingend opgelegd, de Directeur Cultuur is voor de vorm geraadpleegd, maar de containers staan al gereed om de boedel van de weigerachtigen in te pleuren en af te voeren. “Wie niet voor mij is, is tegen mij”, begrijpt u dat, mevrouw Helstone? Retorische vraag, want u heeft blijk gegeven het helemaal niet te begrijpen. Een tragische afgang voor wat eens dé krant van Suriname was.

Helaas is het einde van alle ellende nog niet in zicht, zeker niet zo lang de media, zoals in dit geval de Ware Tijd, te laf zijn om een vlammend protest te laten horen. Laten we hopen dat de tekst in het Zeeuwse wapenschild –zoals aangebracht in het Kruithuis van Fort Zeelandia– snel weer bewaarheid wordt: Luctor et emergo, Ik worstel en kom boven. de Ware Tijd is echter voor goed ten onder.

Naschrift

Toen ik de url wilde opzoeken om de lezer te verwijzen naar het desbetreffende stuk op dWT-online kwam ik tot mijn stomme verbazing een heel ander hoofdartikel tegen dan ik vanmorgen hier had gelezen; ook in de papieren editie was de door mij gedownloade versie niet te vinden. De enig mogelijke conclusie is dus dat het door mij gelezen stuk vóór het ter perse gaan vervangen is, maar nog even (maar te lang!) op de online-editie is blijven staan.
Hier de volledige door mij gewraakte tekst:
 
Het Fort Zeelandia en omgeving is zwaar beladen maar is tegelijk een belangrijk historisch plekje waar zorgvuldig mee moet worden omgegaan als het gaat om de verfraaiïng van de omgeving. Plannen voor verfraaiïng van het Onafhankelijkheidsplein, de Waterkant en omgeving worden uitgevoerd. Basis voor deze stap wordt gezocht in het toeristvriendelijk maken van de omgeving. Bewakers van het cultureel erfgoed worden nu geconsulteerd alvorens over te gaan tot uitvoering van plannen. Het kabinet van de president en de directeur van Cultuur zullen wat dat betreft aan hun woord herinnerd worden. Het is te hopen dat zorgvuldig en serieus wordt gekeken en geluisterd naar de opvatting van personen die ook andere inzichten willen delen met de beleidsmakers. Belangrijke zaken zoals het bewaken en beschermen van culturele eigendommen mogen niet door de kelen van actoren worden gedrukt. Uitwisseling van inzichten en het zoeken naar de juiste oplossing brengt partijen dichterbij een oplossing.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter